Zaburzenia orientacji seksualnej

Zaburzenia orientacji seksualnej
Niektórzy dopiero w wieku dojrzałym określają się w danym kierunku – homoseksualnym, heteroseksualnym lub biseksualnym. Żadna orientacja seksualna nie jest uznawana za zaburzenie psychiczne i nie może być zgodnie z prawem tak traktowana. Jest to bardzo ważne spostrzeżenie zważywszy na wciąż występujący brak tolerancji wobec osób odmiennej orientacji.
/ 09.07.2010 12:44
Zaburzenia orientacji seksualnej

Orientacja seksualna jest kategorią psychobiologiczną, zawierającą w sobie poczucie atrakcyjności seksualnej i popędu seksualnego wobec osobnika określonej płci. Przebiega od wyłącznej homoseksualności do wyłącznej heteroseksualności. Biseksualizm, znajdujący się pomiędzy, polega na odczuwaniu pociągu seksualnego, uczuciowego i emocjonalnego wobec osobników obu płci. Poczucie orientacji seksualnej rozwija się w czasie.

Orientacja seksualna ma kilka aspektów, w tym: doświadczanie stałego pociągu uczuciowego i seksualnego do ludzi o określonej płci, rozwinięcie własnej prywatnej tożsamości homo, hetero lub biseksualnej, rozwinięcie publicznej tożsamości bazującej na orientacji seksualnej oraz identyfikację z innymi ludźmi o tej samej orientacji.

Z powodu złożoności problemu, jaki stanowi orientacja seksualna, tak ciężko jest niektórym się określić. O ile jeszcze do końca XX wieku orientacje homo- i biseksualne były postrzegane, jako bardzo patologiczne i były penalizowane, o tyle w dzisiejszych czasach nastąpiło zwiększenie publicznej uwagi na ludzi odmiennej orientacji, są oni bardziej widoczni, częściej domagając się tolerancji. Holandia jest przykładem państwa, gdzie przynosi to im wymierne korzyści.

Orientacja seksualna a zachowania seksualne

Należy odróżniać orientację seksualną od zachowań seksualnych. Nie każda osoba, która wykazuje zachowania homoseksualne, inne różniące się od przyjętych zwyczajowo lub niewykazująca zainteresowania seksem nie musi być uznana za mającą zaburzoną orientację seksualną, a same zachowania nie stanowią podstawy do stawiania takiego rozpoznania.

Polecamy: Skąd się bierze homoseksualność?

Rodzaje zaburzeń orientacji seksualnej

Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych wymienia trzy typy zaburzeń orientacji seksualnej.

  • Zaburzenia dojrzewania płciowego - w ten sposób określa się cierpienie z powodu niepewności co do tożsamości płciowej lub orientacji seksualnej, prowadzące do wystąpienia lęku lub depresji. Najczęściej dotyczy adolescentów.
  • Orientacja seksualna niezgodna z ego (egodystoniczna) - definiowana jest, jako brak akceptacji orientacji seksualnej. Identyfikacja płciowa lub preferencje seksualne są ustalone, ale z powodu współistniejących zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania występuje pragnienie ich odmienności i dążenie do zmiany płci.
  • Zaburzenie związków seksualnych - jest to nieprawidłowość identyfikacji płciowej lub preferencji seksualnych, która odpowiada za trudności w nawiązaniu głębokiej więzi partnerskiej i utrzymaniu związku.

Pomocą osobom nieradzącym sobie z zaburzeniami orientacji seksualnej zajmują się specjaliści psychiatrzy, seksuolodzy, psychologowie i psychoterapeuci.

Polecamy: Nieśmiałość w kontaktach seksualnych

Literatura:
1. „Psychiatria” A.Bilikiewicz i wsp., PZWL, Warszawa 2008
2. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10

Redakcja poleca

REKLAMA