Wśród przyczyn powstawania homoseksualności wskazuje się na takie czynniki, jak:
- uwarunkowania genetyczne
- homoseksualne doświadczenia w okresie dojrzewania
- wpływ hormonów matki na dziecko w okresie okołoporodowym
- wpływ środowiska wychowawczego i rówieśniczego
- relacje rodzinne
Orientacji seksualnej nie można sobie wybrać. Tak samo jak osoby heteroseksualne nie wybierają sobie preferencji wobec osób płci przeciwnej, tak i osoby homoseksualne nie są w stanie świadomie wybrać pociągu seksualnego wobec osób płci tożsamej.
Polecamy: Co to jest orientacja seksualna?
Homoseksualność określa pociąg seksualny do tej samej płci. Jest jednym z trzech rodzajów orientacji seksualnej - obok heteroseksualizmu, czyli popędu do płci przeciwnej oraz biseksualizmu, czyli popędu do obu płci.
Osoby zorientowane homoseksualnie są nazywane gejami i pederastami (mężczyźni) oraz lesbijkami (kobiety).
Homoseksualność i inne orientacje seksualne nie są postrzegane jako zaburzenia psychiczne.
Czy homoseksualizm się leczy?
W związku z tym, że homoseksualizm nie jest uznawany za zaburzenie, z natury nie można go wyleczyć. Terapii podlegają zachowania homoseksualne, natomiast nie orientacja sama w sobie. Nie notuje się przypadków trwałej zmiany orientacji homoseksualnej na heteroseksualną w trakcie terapii.
Homoseksualizm wczoraj i dziś
Praktycznie od czasu, gdy psychiatria i psychologia zaczęły się zajmować problemem orientacji seksualnej, w tym przede wszystkim homoseksualizmu, wszelkie odstępstwa od heteroseksualności były uznawane i traktowane jako patologia. Dopiero badania przeprowadzone w drugiej połowie XX wieku pozwoliły wykluczyć homoseksualizm z grupy zaburzeń psychicznych. Przeszłe czasy jednak pozostawiły piętno na tej grupie społeczeństwa. Prześladowania ze strony kościoła, nazistów w czasie wojny, licznych organizacji przeciwko tolerancji i innych istniały i niestety zapewne będą wciąż istnieć.
W związku z tym, że kraje dzisiejszego zachodu stają się coraz bardziej liberalne, dało to szansę na inne spojrzenie na problem homoseksualizmu. Zamknięte grupy ludzi, uważane do tego czasu za dewiantów głównie z punktu widzenia medycznego, zaczęły wychodzić na ulice jako osoby z wnętrzem, z pomysłem na życie, dążące do celu i wskazujące, że z homoseksualizmem się urodzili i takimi chcą być. Zaczęto mówić o socjologicznym aspekcie homoseksualizmu. Ujawnienie się środowisk homoseksualnych praktycznie we wszystkich grupach społecznych, spowodowało rzeczywistą debatę na ten temat. Oczywiście tworzą się napięcia, ale chociażby na przykładzie Holandii widać, że świat dąży do odchodzenia od uprzedzeń i tworzenia przestrzeni dla wszystkich.
Polecamy: Zaburzenia orientacji seksualnej
