Sprawcy dorośli
Często dorośli sprawcy przestępstw seksualnych już w okresie dorastania ujawniają zachowania przestępcze. W dzieciństwie zwykle sami byli ofiarami przemocy seksualnej, doświadczyli braku opieki ojcowskiej i nadopiekuńczości ze strony matki.
Cechami charakterystycznymi tego typu sprawców jest niska samoocena i duży krytycyzm w ocenie własnej osoby.
Ich osobowość wykazuje także takie cechy jak:
- psychiczna niedojrzałość,
- religijna obsesyjność,
- wytłumiony gniew,
- skłonność do manipulowania otoczeniem,
- niezgodne z prawem zachowania seksualne są postrzegane jako „obce”, nie stanowią elementu obrazu samego siebie.
Przestępców seksualnych podzielić można na typ agresywny oraz nieagresywny.
Typowy agresywny - przestępca seksualny jest introwertykiem o sadystycznych skłonnościach, działa brutalnie, przeważnie w nocy, jest impulsywny i zwykle nie zna swojej ofiary. Średnia wieku przestępców agresywnych jest niższa niż nieagresywnych.
Do typu nieagresywnego zwykle zaliczani są pedofile. Ten rodzaj przestępców jest ekstrawertywny i infantylny. Zwykle znają swoje ofiary i działają w dzień, a duża część z nich jest osobami uzależnionymi.
Polecamy: Gwałt i jego konsekwencje
Sprawcy nieletni
Większość nieletnich sprawców przestępstw seksualnych w dzieciństwie sama doświadczyła przemocy seksualnej. Duże znaczenie w kształtowaniu patologicznych postaw seksualnych mają także takie czynniki jak dysfunkcjonalne środowisko rodzinne, zaburzenia osobowości, choroby psychiczne i uzależnienia.
Do charakterystycznych cech sprawców tego typu przestępstw zaliczane są:
- niska samoocena,
- lęk przed kobietami oraz ogólnie wysoki poziom lęku,
- negatywna relacja z matką,
- poczucie niskiej wartości w roli męskiej,
- zaburzenia więzi interpersonalnych,
- uzależnienia.
Polecamy: Jak badać swoje piersi?
Część badaczy zajmujących się tematyką przestępczości nieletnich uważa, że już małe dzieci przejawiać mogą wobec swoich rówieśników zachowania spełniające kryteria przemocy seksualnej. Konieczna jest jednak duża ostrożność w traktowaniu dziecka jako napastnika seksualnego, wiele z zachowań tego typu jest elementami prawidłowego rozwoju.
Należy pamiętać, że młode osoby ujawniające zachowania patologiczne nie są „skazane” na ich kontynuację w dorosłym życiu i przestępczą przyszłość. Możliwe jest pozytywne rozwiązane problemów i redukcja dysfunkcji, a tym samym zmiana kierunku przejawianych zachowań.
