Gwałt kojarzony jest z groźbą, siłą fizyczną lub zastraszaniem w celu uzyskania relacji seksualnej z drugą osobą wbrew jej woli. Często intencją gwałciciela jest upokorzenie i zdegradowanie ofiary przez użycie seksu jako narzędzia dla wyrażenia przemocy, siły i agresji. Powoduje ogromną traumę na psychice ofiary, niezależnie od płci.
Do gwałtu skłonne są przede wszystkim osoby z zaburzeniami osobowości, zwłaszcza typu socjopatycznego. Często do gwałtu dochodzi pod wpływem alkoholu i narkotyków, które powodują uwolnienie drzemiących w umyśle człowieka żądzy. Tego rodzaju używki powodują utratę blokady zachowań, a człowiek staje się nieprzewidywalny.
Poza częstymi fizycznymi uszkodzeniami ciała, ofiara gwałtu doznaje poważnego urazu psychicznego. Często rzutuje on na całe życie poszkodowanej/ego. Klasyfikując zaburzenia psychiczne obserwowane u ofiar gwałtu, dzieli się je na wczesne i późne. Wśród wczesnych wyróżnia się: szok, odrętwienie, dezorientację i reorganizację - składowe tzw. ostrej reakcji na stres. Późne zaburzenia również wpisuje się w grupę reakcji na stres. Zalicza się do nich głównie zespół stresu pourazowego. Wśród innych zaburzeń często obserwowanych w późniejszym okresie czasu u ofiar gwałtu opisuje się mniej lub bardziej poważne zaburzenia lękowe, depresje, zaburzenia w sferze seksualnej, zaburzenia osobowości i inne.
Polecamy: Pedofil - osoba chora czy zboczeniec?
Wczesna reakcja na gwałt
Ostra reakcja na stres powstaje nagle, zwykle ok. 1 godziny od urazu, u osoby nieprzejawiającej dotychczas zaburzeń psychicznych.
Faza szoku i dezorientacji
Faza szoku, „oszołomienia” lub „porażenia emocjonalnego” polega na niemożności zrozumienia sytuacji, dochodzi wówczas do zawężenia pola świadomości. Występują problemy z zapamiętywaniem, dlatego też ofiary gwałtu często mają problem z odtworzeniem przebiegu zdarzenia. Czasem pojawiają się zachowania mało oczekiwane, jak: śmiech, apatia, paniczna ucieczka, znieruchomienie i inne. Osoba taka jest zdezorientowana w sytuacji.
Faza zrozumienia
Kolejną fazą, jest etap zrozumienia i reorganizacji myślenia. Obraz nieszczęścia, które spotkało ofiarę gwałtu, dociera do świadomości. Przejawia się to różnie, czasem, jako gniew, innym razem, jako mobilizacja sił psychicznych w celu minimalizacji skutków wydarzenia. To drugie niestety w przypadku gwałtu praktycznie nie występuje.
Faza zmęczenia
Faza zmęczenia polega na wyczerpaniu sił psychicznych i fizycznych. Osoba taka poszukuje pomocy innych, stara się zrozumieć, co się stało lub też unika nadmiernego kontaktu z otoczeniem. Często woli pozostać z problemem sama.
U części osób dochodzi do kolejnej fazy, czyli powrotu do normy. Niestety ofiary gwałtu zazwyczaj jej nie doświadczają i rozwijają inne zaburzenia związane ze stresem, takie jak np. zespół stresu pourazowego.
Polecamy: Czy dziewica może zajść w ciążę?
