Prowadzone prace badawcze zmieniły panujący dotychczas pogląd dotyczący etiologii zaburzeń funkcji seksualnych u mężczyzn. Udowodniły one, że zaburzenia erekcji na tle psychogennym nie stanowią większości, ale około 10 do 20% przypadków. Zdecydowana większość zaburzeń potencji ma etiologię organiczną i powstaje jako powikłanie chorób układu krwionośnego i nerwowego (np.: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca) lub efekt uboczny ich leczenia. Tło chorobowe dotyczy głównie mężczyzn po 40 roku życia, natomiast zaburzenia potencji zdarzają się także u młodszych mężczyzn.
Biorąc pod uwagę bezpośredni brak powikłań fizycznych ewentualną rolę masturbacji w powstawaniu zaburzeń erekcji dopatruje się w tle psychogennym. Najczęstszymi przyczynami wywołującymi tego typu zaburzenia jest przewlekły stres, depresja, problemy w relacjach w związku, problemy w rodzinie, w pracy, zmęczenie.
Kluczowym momentem w powstawaniu zaburzeń erekcji na tle psychogennym jest nieudany stosunek z powodu nie osiągnięcia potrzebnego wzwodu albo jego osłabienia w trakcie stosunku. Pojawia się strach, czy jest ze mną wszystko w porządku, czy następnym razem też nie wyjdzie. To oczywiście powoduje kolejną porażkę i utrwalenie się lęku. Mężczyzna wpada w mechanizm błędnego koła, z którego nie może wyjść dopóki nie zrozumie istoty zaburzeń, które go dotknęły.
Polecamy: Szkodliwość masturbacji
Ale jaka jest zatem rola masturbacji? Masturbacja może być czynnikiem wyzwalającym pierwszy „epizod niepowodzenia”. Młodzi mężczyźni mają często wyśrubowany obraz męskości. Myślą, że prawdziwy mężczyzna może uprawiać seks wiele razy podczas doby. Dochodzi do sytuacji, kiedy taki mężczyzna zonanizuje się, a następnie pójdzie do dziewczyny i okaże się, że nie ma już wystarczającej ochoty na seks, aby skutecznie utrzymać wzwód. To oczywiście wpływa negatywnie na postrzeganie swojej męskości i powstania lęku przed kolejnym stosunkiem.
Trzeba zrozumieć fakt, iż masturbacja jest formą zaspokajania popędu i powoduje zmniejszenie potrzeb seksualnych.
Drugim mechanizmem, o którym warto pamiętać, to fakt, iż częsta i zbyt intensywna masturbacja może doprowadzić do przyzwyczajenia członka do odczuwania silniejszych bodźców w jej trakcie. Przyczynia się to do obniżenia atrakcyjności bodźcowej stosunku płciowego z drugą osobą i powoduje ustępowanie erekcji w trakcie stosunku. To również może prowadzić do powstania lęku przed kolejnym zbliżeniem i ograniczeniem się tylko do zaspokajania się na drodze masturbacji.
Warto wspomnieć, że masturbacja może odgrywać istotną rolę w różnicowaniu etiologii (przyczyn) zaburzeń erekcji u mężczyzn. Odpowiedź na pytanie, czy mężczyzna osiąga orgazm w czasie masturbacji, a nie osiąga go z partnerką, pozwala skutecznie wskazać na przyczynę zaburzeń. Zaburzenia erekcji na tle organicznym uniemożliwiają osiągniecie wzwodu w ogóle. Możliwość jego osiągnięcia w czasie masturbacji praktycznie potwierdza tło psychogenne.
Polecamy: Uzależnienie od masturbacji
