Spirala hormonalna – co ją wyróżnia?

Miłość i seks we wszystkich aspektach, czyli emocje, (nie)bezpieczeństwo i zdrowie /fot. Fotolia
Systemy wewnątrzmaciczne uwalniające pochodną progesteronu, zwaną lewonorgestrelem, należą do metod antykoncepcji hormonalnej jednoskładnikowej. Cechuje je bardzo wysoka skuteczność w połączeniu z łatwością stosowania.
/ 25.03.2011 10:42
Miłość i seks we wszystkich aspektach, czyli emocje, (nie)bezpieczeństwo i zdrowie /fot. Fotolia

Nowa i lepsza wkładka?

Wkładki uwalniające hormony (w Polsce dostępny preparat Mirena) wykazują podobne działanie w jamie macicy jak pozostałe rodzaje spirali. Efekt plemnikobójczy osiągany jest dzięki reakcji zapalnej błony śluzowej macicy na obecność ciała obcego w jej wnętrzu. Ponadto dochodzi do zmian wywołanych przez wydzielany hormon, pochodną progesteronu. Dotyczą one: zagęszczenia śluzu szyjkowego, hamowania implantacji w razie zapłodnienia oraz hamowania dojrzewania komórek jajowych i owulacji (gdyż część hormonu przenika do krwi, skąd oddziałuje na oś przysadka-jajnik). 

Polecamy: Jak zabezpieczyć się za pierwszym razem?

Podwójna skuteczność

Wskaźnik Pearla dla systemu z lewonorgestrelem wynosi w pierwszym roku stosowania 0-0,2%, a w dalszej obserwacji około 1% niechcianych ciąż. Jest to zatem metoda bardziej skuteczna zarówno od samej wkładki, jak i od pozostałych metod antykoncepcji hormonalnej. Zabezpieczenie zaczyna się już od chwili założenia wkładki. Metoda jest w pełni odwracalna.

Problemy

W pierwszym roku stosowania, u mniej więcej 5% kobiet ma miejsce samoistne wypadnięcie wkładki. Osoby decydujące się na tę metodę powinny być poinformowane o konieczności zgłaszania się do lekarza w razie takiego podejrzenia. Wkładkę częściowo wydaloną należy usunąć; po wykluczeniu ciąży i zakażenia można zwykle założyć od razu nową. Inne problemy dotyczące Mireny to: zatrzymanie miesiączek po pewnym czasie stosowania wkładki, działania androgenne takie jak trądzik czy hirsutyzm (owłosienie typu męskiego u kobiety), a także możliwość zakażenia w trakcie zakładania wkładki. Ponieważ wkładka wewnątrzmaciczna nie chroni przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, zaleca się jednoczesne stosowanie prezerwatywy. Przeciwskazaniem do założenia Mireny są zakażenia narządu rodnego oraz niektóre uwarunkowania anatomiczne, które uniemożliwiają bezpieczne umieszczenie wkładki w macicy.

Polecamy: Co robić, gdy zapomnisz o tabletce?

Dla kogo?

Mirena może być zalecana w tych wszystkich sytuacjach co pozostałe wkładki. Grupą, która może szczególnie skorzystać ze stosowania tej metody antykoncepcji, są kobiety po porodzie i w czasie karmienia piersią. Wkładkę można założyć bezpiecznie już od 6 tygodnia po urodzeniu dziecka. Udowodniono, że hormony przenikają w bardzo niewielkim stopniu do mleka matki i nie wpływają na rozwój niemowląt. Ponadto system uwalniający hormony ma działania pozaantykoncepcyjne, które mogą stanowić dodatkową zaletę w określonych przypadkach. W efekcie dostarczania progestagenu dochodzi do zmniejszenia obfitych krwawień miesiączkowych oraz bólów menstruacyjnych, zwłaszcza tych związanych z endometriozą. Wkładkę tę można też stosować w celu zapobiegania i leczenia rozrostów endometrium u starszych kobiet.

Redakcja poleca

REKLAMA