Jakiś czas temu zaczęto mówić o intelektualnej bezradności, a niektóre ośrodki badawcze w Polsce zwróciły na to zagadnienie szczególną uwagę. Dziwi bowiem fakt, że nie wszystkie dzieci, młodzież i dorośli mający duże możliwości intelektualne odnoszą sukces na swoja miarę. Niekiedy ci wyjątkowi mają problem ze sprostaniem codziennym szkolnym wymaganiom.
Czym jest intelektualna bezradność
Intelektualna bezradność to sytuacja, w jakiej się znalazłeś, ponieważ zamiast skoncentrować się na nauce i zrozumieniu tematu – więcej energii poświeciłeś na opanowanie strategii przetrwania na lekcji i zadowolenia nauczyciela. Intelektualna bezradność nie oznacza, że jakiś element Twojego mózgu nie współpracuje z innymi. Oznacza to, że wywołany do odpowiedzi podajesz błędną – wręcz niemożliwą odpowiedź, podajesz odpowiedź nielogiczną. Odczuwasz pustkę w głowie i tylko czekasz a koniec lekcji. Masz poczucie, że wiele czasu poświeciłeś na naukę, ale nic z tego nie zrozumiałeś.
Co jest przyczyną intelektualnej bezradności?
Niestety intelektualna bezradność jest w dużej mierze zasługą uczących Cię nauczycieli. Nie oznacza to, że masz się już nigdy nie uczyć i winić innych za brak Twoich sukcesów. Wystarczy, że Twoi nauczyciele poszukają informacji na temat intelektualnej bezradności swoich uczniów i zaczną Was motywować do nauki, której celem jest zrozumienie, a nie wkuwanie. Nauczyciele powinni jasno precyzować swoje polecenia i stawiać określone możliwe do spełnienia wymagania. Jeśli uczeń nie będzie musiał lawirować między humorami nauczyciela – skorzysta ze szkolnej edukacji o wiele więcej.
Polecamy: Mity o nauce języków obcych
Doceń nauczycieli, którzy:
1. tłumaczą wiele razy i w różny sposób to samo zagadnienie, by trafić do każdego ucznia;
2. oczekują od Ciebie własnej inicjatywy i samodzielności,
3. nie pytają książkowych regułek tylko zadają pytania: „jak to rozumiesz – powiedz własnymi słowami?”
4. zachęcają do dyskusji w czasie lekcji,
5. wymagają.
Czytaj także: Test na pamięć
