Obecna sytuacja na rynku pracy i podjęte przez uczelnie wyższe decyzje związane z kierunkami zamawianymi dobitnie pokazują, że to osoby kończące kierunki techniczne będą poszukiwanymi w przyszłości pracownikami. Dlatego też wybór kierunku kształcenia ma tak duże znaczenie. Studia techniczne mają jednak to do siebie, że wymagają od kandydata na inżyniera doskonałej znajomości matematyki i biegłości w zastosowaniu jej praw. Nie oczekujmy również, że syn czy córka, którzy stale mieli słabe oceny z matematyki chętnie wybiorą ten kierunek kształcenia.
A może wcale nie byli słabymi uczniami, tylko nauczyciel nie umiał ich zarazić pasją liczenia i przeliczania wszystkiego wokół. Zatem rodzicu – poszukuj nauczyciela matematyki z pasją, a Ty sam nauczycielu dowiedz się jak tę pasję w dzieciach rozbudzać. Uwadze zarówno rodziców, jak i nauczycieli, polecam książkę Katarzyny Makowskiej „Jak inspirować myślenie matematyczne ucznia w szkole podstawowej”.
Co zatem należy robić, by starać się o miano dobrego nauczyciela matematyki i na co zwracać uwagę poszukując takiej osoby?
- Dobry nauczyciel matematyki, to taki, który każdą lekcję ma przemyślaną, przygotowane do niej pytania, problemy i zadania. Taki nauczyciel analizuje wcześniej możliwości swoich uczniów i stara się przewidzieć ewentualne problemy, które będzie musiał wyjaśniać różnymi sposobami, by przynajmniej większość, jeśli nie wszyscy zrozumieli.
- Zadając uczniom pytania, oczekuje uzasadnienia odpowiedzi, nie zadowala się krótkim tak lub nie, nie dopuszcza do sytuacji, w której uczeń miałby okazję zgadnąć odpowiedź.
- Zamiast odpowiadać za ucznia – uzbrojony w cierpliwość daje mu czas do namysłu lub zadaje pytania naprowadzające, ale w taki sposób, by uczeń sam odkrył prawidłową odpowiedź.
- Zanim zostanie podane twierdzenie lub prawo matematyczne – nakierowuje myślenie ucznia na to zagadnienie, podaje przykłady i zachęca do ich analizy, często sięga po pytanie dlaczego?, by ukazać tor myślenia ucznia i ewentualne go skorygować.
- Poddaje w wątpliwość wiedzę już przez uczniów zdobytą – uczy ich tym samym krytycyzmu wobec innych i zaufania do własnej wiedzy i umiejętności.
- Zachęca do osadzania, korygowania treści zadań – podaje uczniom zadanie, które ma dane sprzeczne, za mało lub za dużo danych i pyta, które z nich można rozwiązać, które nie i dlaczego.
- Organizuje tak pracę, by uczniowie mieli okazję do porównywania i różnicowania – pod jakim względem pewne twierdzenia są podobne, a jakimi elementami się różnią.
- Zamiast pytać o treść definicji, tak buduje pytania, że odpowiedź na nie wskazuje czy uczeń rozumie czy nie treść definicji.
- Atmosfera w czasie lekcji przypomina poszukiwania skarbu, uczniowie chętnie zadają pytania, by odkryć prawdy matematyczne, poszukują odpowiedzi na nietypowe pytania – są zaangażowani w lekcję.
- Daje zadania z treścią pozbawione pytań – uczniowie sami decydują ile pytań ułożą, a następnie sprawdzają ich poprawność poprzez próbę rozwiązania zadania.
Jeśli jednak rodzice stwierdzą, że nauczyciel ich dzieci zasad tych nie stosuje, mogą zawsze w miarę możliwości spróbować skorzystać z tych sugestii podczas odrabiania prac domowych z dzieckiem.
