Jak wygląda werbunek do sekty?
Chrystian Czurko, kierujący w Danii grupą wsparcia dla ofiar sekt, skupia uwagę na werbunku, korzyściach czerpanych przez przywódców, wyznawanych przez członków grupy poglądach oraz szkodach, które mają miejsce w otoczeniu adeptów. Wyodrębnia on cztery główne cechy grupy sekciarskiej:
- W trakcie werbunku nowych członków nie podaje się ścisłych i bliższych informacji o celach i pracy grupy.
- Grupa lub jej przywódcy czerpią korzyści materialne z tytułu posiadania członków bądź bezpośrednio przez zagarnianie ich pieniędzy, bądź pośrednio przez zmuszanie ich do pracy, za którą nie dostają nic albo bardzo nędzne wynagrodzenie.
- Wśród członków wyrabia się przekonanie, że dotąd wyznawane poglądy i reprezentowane postawy są błędne i niesłuszne.
- Skrzywdzeni zostają bliscy i znajomi członków grupy – rodzina, przyjaciele, a także oni sami.
Polecamy: Jakie jest przesłanie sekt?
Jakie cechy charakteryzują sektę?
Większość sekt traktuje głoszone przez siebie poglądy jako prawdę absolutną, przez co stawia się ponad innymi ugrupowaniami, a wyznawców zobowiązuje do głoszenia tej prawdy w każdym wolnym czasie – zauważa D. Bernhardt-Kowalska. Autorka wskazuje na rolę charyzmatycznych przywódców, którzy, posiadając monopol na wiedzę, ingerują w rozstrzygnięcia konfliktów, problemów, dylematów, przez co podporządkowują sobie członków grupy. Jej zdaniem, do cech charakteryzujących większość sekt należą:
- monopol na prawdę – tylko sekta głosi prawdę, a zbawienia dostąpią jedynie jej członkowie;
- nowa duchowość – dotychczasowe wartości religijne, moralne, etyczne zostają odrzucone i zastąpione nowymi;
- wyższość nad innymi – pojawia się poczucie dominacji nad innymi ludźmi dzięki dostąpieniu tajemnic grupy, które służą zbawieniu ludzkości;
- gorliwość misjonarska – poświęcanie wielu godzin na nauczanie innych i werbowanie nowych wiernych;
- charyzmatyzm przywódców – liderzy sekty postrzegani są jako osoby wyjątkowe, pełne uroku i czaru. Wyznawcy gotowi są dla nich do wszystkich wyrzeczeń, poświęceń, głodówek, a nawet ofiarowania własnego życia;
6. proste rozwiązywanie konfliktów – rozwiązywanie wszystkich konfliktów odbywa się w sposób wręcz infantylny. Sekta oferuje system gotowych rad, recept, odpowiedzi.
Polecamy: Czy guru to osoba chora psychicznie?
Jakie niebezpieczeństwo wiąże się z przynależnością do sekty?
Chrześcijański Instytut Badawczy w Toronto wymienia dziesięć cech przypisywanych sekcie, zwracając szczególną uwagę na wszystkie procesy zachodzące wewnątrz grupy. Daje to przybliżony obraz jej funkcjonowania oraz uwidacznia niebezpieczeństwo związane ze wstąpieniem do takiej struktury. Do cech tych należą:
- stosowanie kontroli umysłu,
- zmiana w sposobie odżywiania (uboga dieta),
- osoba guru stojąca na czele grupy,
- zatajanie celów i ideologii grupy wobec osób z zewnątrz,
- elitaryzm grupy,
- alienacja członków,
- przemęczanie członków grupy,
- pozbawianie wyznawców prywatności,
- totalitarny światopogląd grupy,
- wyzysk i eksploatacja członków.
Znajomość podstawowych cech charakterystycznych sekt destrukcyjnych wydaje się niezwykle istotna, może bowiem pomóc we wczesnym rozpoznaniu charakteru grupy i uniknięciu ewentualnego przyłączenia do niej. Należy przy tym zaznaczyć, że niektórych cech sekty (kontrola psychiki, zatajanie celów grupy) nie da się praktycznie od razu wychwycić. Jednak wiedza o tym, że istnieją i mogą być stosowane, wyczula oraz uwrażliwia człowieka, dając szansę na szybką orientację oraz wycofanie się w przypadku ewentualnego kontaktu i prób werbunku.
Fragment pochodzi z książki "Fenomen sekt" Elżbiety Mudrak (Impuls, 2007). Publikacja za zgodą wydawcy.