Fot. Fotolia
Krótka historia świętego Emila
Emil z Kordoby żył około IX wieku. Wykształcenie zdobył w szkole przy bazylice w swoim rodzinnym mieście i tam też został wyświęcony na diakona. Biegle władał językiem arabskim i chętnie wdawał się w dyskusje z żyjącymi w Kordobie muzułmanami. Wzbudziło to ich czujność, ponieważ nie byli przygotowani do polemik teologicznych, w których druga strona krytykowała islam. Często w rozmowach tych towarzyszył Emilowi jego przyjaciel Jeremiasz.
Pewnego razu muzułmanie stracili już cierpliwość. Obu swoich adwersarzy – Emila i Jeremiasza – zaprowadzili przed oblicze kadiego (sędziego muzułmańskiego), który skazał ich na śmierć za obrazę islamu. Emil i Jeremiasz zostali ścięci. Podobno w tej samej chwili, gdy obaj przyjaciele zostali straceni, nad miejscem egzekucji rozpętała się straszna burza z gradobiciem. Przerażeni muzułmanie nabili ciała skazańców na pale i wystawili je na drugim brzegu rzeki, żeby w ten sposób oddalić od Kordoby niebezpieczeństwo.
Skąd pochodzi imię Emil?
Imię Emil pochodzi prawdopodobnie od łacińskiego słowa aemulare – rywalizować, starać się o coś.
Dzień św. Emila – 15 września.
Źródło: Słownik patronów chrześcijańskich, Janina Kryńska, Wyd. Printex
