Krótka historia świętego Konrada
Urodził się 22 grudnia 1818 roku w Parzham w rodzinie chłopskiej. Rodzice nadali mu na chrzcie imię Jan Ewangelista – Konrad to jego imię zakonne. Aż do 31 roku życia Konrad pracował na roli. Przy tej pracy mógł bez przeszkód oddawać się modlitwom i rozmyślaniom o Bogu i religii. W końcu w 1849 roku wstąpił do zakonu franciszkanów – kapucynów. Bracia zakonni powierzyli mu funkcje furtiana. Pełnił ją do końca życia. Miejscowe sanktuarium przyciągało tysiące pielgrzymów, a furtian bez przerwy musiał w związku z tym trwać na posterunku. Często pielgrzymi wdawali się z nim w rozmowy, prosili o rady, zwierzali się ze swoich problemów.
Konrad wobec niczyich problemów nie pozostawał obojętny. Dla jednych miał dobre słowo, innych musiał wesprzeć pomocą materialna, jakimś skromnym chociaż datkiem. Tak pracował przez 41 lat, aż pewnego dnia poczuł, że zbliża się jego koniec. Był zmęczony pracą a poza tym schorowany, ponieważ nigdy nie miał czasu dla siebie. Zmarł w 1894 roku. Tak jak niegdyś do furty klasztornej pilnowanej przez Konrada, tak po jego śmierci wierni pielgrzymowali do grobu ulubionego furtiana.
Fot. Fotolia
Co oznacza imię Konrad?
Imię Konrad pochodzi od germańskich słów kuoni – śmiały i rat – rada i należy je tłumaczyć jako „śmiały w radzie”.
Komu patronuje święty Konrad?
Święty Konrad jest patronem furtianów, katolickich organizacji studenckich i franciszkańskiego miłosierdzia.
Dzień św. Konrada – 21 kwietnia.
