Carving w Chinach
Carving, czyli warzywne i owocowe dekoracje oraz rzeźby, pojawiły się w Chinach za czasów panowania Dynastii Tang (618-906 r.).To wykwintne rzemiosło rzeźbienia owoców i warzyw rozwijało się niezwykle mozolnie, poszerzając swą obecność wraz ze wzrostem dobrobytu ludności Państwa Środka, aby w latach 960-1279, za panowania Dynastii Sung, rozpowszechnić się na większą skalę, głównie wśród klasy średniej.
W Tajlandii carving pojawił się za sprawą przenikania się kultur.W 1364 roku podczas przygotowań do jednego z najważniejszych świąt - Loi Kratong, jedna ze służebnic, Nang Noppamart, chcąc uatrakcyjnić doznania wizualne swego władcy, Cesarza Phra Ruang'a, wzięła kwiat i na jego wzór wyrzeźbiła z owoców kolejne. Następnie wyrzeźbiła ptaka i stworzyła ze wszystkich elementów swoistą kompozycję. Gdy Cesarz ujrzał dzieło swej poddanej, stwierdził iż należy przekazać umiejętności innym, aby rozpropagować carving, szczególnie na Dworze Królewskim. Święto Loi Kratong obchodzi się do dziś, a najlepszym miejscem do obcowania z nim jest Sukothai, dawna stolica Tailandii, gdzie Nang wykonywała swoje pierwsze rzeźby.
Zobacz także: Jak jada się w różnych zakątkach świata?
O wspaniałych deserach i rzeźbach z owoców oraz warzyw pisał również Cesarz Rama II, który panował w latach 1808-1824.
Tajowie uczą carvingu
Po rewolucji w 1932 roku, carving stał się mniej popularny w jego swoistej ojczyźnie, toteż Tajowie rozpoczęli nauczanie tej tradycyjnej sztuki dekoracji w szkołach. Obecnie carvingu naucza się dzieci od 11 roku życia, poprzez gimnazjum i fakultatywnie na uniwersytetach.
Coraz częściej możemy spotkać carving w hotelach, na statkach, w restauracjach. Codziennie ogromna liczba osób odkrywa z niedowierzaniem i zdziwieniem piękno
"Kae - Sa - Luk" bo takimi słowy Tajowie określają carving.
Polecamy: Jak podawać potrawy na talerzu?
