Placki mandaryńskie Po Ping
Składniki
3 szklanki mąki pszennej z pełnego przemiału lub białej
łyżeczka + 3 łyżki oleju sezamowego
1/2 łyżeczki soli
1,5 szklanki wrzącej wody
Zobacz także: Jak zrobić makaron z tofu?
Sposób przygotowania
Mąkę wsypać do garnka. We wrzącej wodzie rozpuścić sól i łyżeczkę oleju, zalać mąkę i wyrabiać ok. minutę ciasto do uzyskania konsystencji ciasta pierogowego. Odstawić na 15 minut przykryte ścierką, aby dojrzało. Uformować wałek o średnicy 2,5 cm, podzielić na połowę i każdy kawałek pociąć na części, by uzyskać 16 kawałków, gdy używamy mąki z pełnego przemiału, lub przy białej mące - 32 kawałki (wtedy będą cieńsze.
Z kawałków ciasta uformować kulki, spłaszczyć, posmarować olejem górę i składać w pary olejem do siebie. Zgnieść ręką placki na stolnicy i wałkiem rozwałkować koła o średnicy 10-15 cm. Patelnię rozgrzać. Placki smażyć na średnim ogniu, aż napęcznieją, odwrócić na drugą stronę na około minutę - do powstania ciemnych plamek. Obrócić jeszcze raz do powstania plamek z drugiej strony, po czym zdjąć z patelni.
Tradycja jedzenia kaczki po pekińsku mówi o położeniu na placku kolejno: sosu hoisin lub śliwkowego, dymki, ogórków i kaczki maczanej w dowolnym sosie. Potem zwija się placek, zaginając poprzeczny bok w kierunku nadzienia. Ze względu na duży wybór sosów można dowolnie eksperymentować. Maczanie w różnych sosach gotowej potrawy jest dużo smaczniejsze.
Placki mandaryńskie można podawać do innych mięs, warzyw czy ryb w zastępstwie ryżu.
Zobacz także: Jak gotują Chińczycy?
Ciekawostka
Mandaryn – to urzędnik biurokracji w cesarskich Chinach. Pozycja mandaryna wiązała się z wielkim prestiżem społecznym i dostępem do cesarza, otrzymywali oni jednak skromne wynagrodzenie i mieszkali w ubogich domostwach. Sytuacja ta w połączeniu z ogromnymi możliwościami mandarynów i faktem, że stanowili oni nieliczną elitę, powodowała plagę korupcji w cesarskich Chinach.
Przyjmowali opłaty za załatwianie wszelkich spraw, sami zaś przejmowali skonfiskowaną przez państwo ziemię i zagarniali dochody z kontrolowanych przez siebie przedsięwzięć państwowych, podatków, a nawet racje żywnościowe dla wojska.
