Zgodnie z tą teorią makaronowe wstążki przybyły do Włoch razem z innymi orientalnymi specjałami przywiezionymi przez Marco Polo w XIII wieku. Zatem jaki jest rodowód włoskich makaronów, jakie były ich azjatyckie pierwowzory? I co z nich zostało do dnia dzisiejszego?
Japońskie wariacje makaronowe
Japończycy podają makaron na zimno lub na gorąco w postaci duszonej, podsmażanej, gotowanej, pojawia się jako dodatek do zup, sosów i dipów. Większość japońskich makaronów gotuje się bardzo szybko - przez 2 - 3 minuty - lub wcale są gotowe do spożycia po namoczeniu ich w wodzie. Jeszcze jedną cechą charakterystyczną japońskich makaronów jest to, że nie soli się wody, w której są gotowane. Sól i inne przyprawy dodaje się w końcowej fazie przygotowywania dania z makaronu, a nie do samego makaronu.
Rodzaj makaronów
Włosi mają wiele nazw dla makaronów, w Japonii spotkać można cztery: ramen - który reprezentuje styl chiński, soba - makaron pełnoziarnisty, udon - makaron gruby, biały, somen - cienkie białe nitki. Ważną cechą japońskich makaronów jest to, że łączą w sobie mąkę pszenną i gryczaną.
Dzięki zawartości tej drugiej makaron ma zdolność rozrzedzania krwi, co z kolei obniża ciśnienie i zmniejsza ryzyko zawału serca.
Polecamy: Ryż w kuchni chińskiej
Soba jest makaronem gryczanym sprzedawanym w formie nitek, z uwagi na swoją barwę jest ciekawym dodatkiem do zup. Może również występować jako makaron pszenno - gryczany lub z dodatkiem, np. zielonej herbaty.
Somen - to makaron nitki, produkowany jest z mąki pszennej.
Udon - to szerokie wstążki makaronowe, przygotowane z mąki pszennej.
Ramen - makaron przypomina pszenny makaron chiński.
Czytaj także: Co to jest makaron sobe
