Wzloty i upadki
Choć historia winiarstwa w Chile sięga wieku szesnastego, na początku otrzymywano wina kiepskiej jakości. Sytuacja zmieniła się, gdy wraz z przybyszami z różnych krajów europejskich pojawiły się też nowe szczepy winogron. A kiedy w Europie pojawiła się zaraza filoksery, chilijscy producenci rozpoczęli znaczący eksport na Stary Kontynent. Potem niestety znowu przyszły chude lata i aż do drugiej połowy dwudziestego wieku nie było się czym chwalić. Dziś chilijskie wina mają bardzo przyzwoitą jakość, a Chile mieści się w pierwszej dziesiątce producentów win. Dominującym szczepem jest cabernet sauvignon, ale istotny udział w produkcji win mają także: sauvignon blanc, merlot, chardonnay, semillon czy coraz popularniejsze carménére. Korzystny klimat i dobre gleby sprawiają, że nawet wina stołowe potrafią sprawić miłą niespodziankę.
W kręgu przepisów
Winiarze chilijscy muszą się stosować do pewnych ograniczeń, które mają dopomóc w osiągnięciu win dobrej jakości. Przede wszystkim niedozwolone jest dosładzanie moszczu (dozwolone jest za to dokwaszanie). Stworzono też listę 23 szczepów, które można uprawiać na terenie kraju. Ciekawy jest zapis, że 75% informacji zawartych na etykiecie musi być zgodna z zawartością butelki, co oznacza na przykład, że 75% winogron musi pochodzić ze wskazanego na etykiecie rocznika czy szczepu. Cały kraj podzielony został na pięć dużych regionów winiarskich: Atacama, Coquimbo, Aconcagua, Valley Central i Sur. W każdym regionie wyznaczono podregiony i strefy. Im bardziej szczegółowy opis miejsca pochodzenia, tym większe prawdopodobieństwo, że mamy do czynienia z winem wytwarzanym przez winiarza, a nie wielkiego wytwórcę, który tworzy kupaże z wielu swoich winnic.
Zobacz także: Wino - savoir vivre
Wino pełne radości
Niemal trzy czwarte produkcji przeznacza się na eksport. Przeważają wina czerwone. Te, które swe istnienie zawdzięczają dominującemu szczepowi cabernet sauvignon, bywają bardzo szlachetne, wyraźne kwasowe, ale też o bogatym bukiecie, dobre za młodu, jeszcze lepsze po dojrzewaniu. Z kolei szczep carménére bywa zwodniczy, raz dając wina lekkie, innym razem bardzo mocne. Bez względu na szczep chilijskie wina są radosne i bezpretensjonalne, nie brak w nich ciepła i pozytywnej prostoty.
Zobacz także: Jak przechowywać te wino?
