Czy to oznacza, że mężczyźni posiadają większy zasób cech przedsiębiorczych? Aby być dobrym przedsiębiorcą potrzeba wielu umiejętności, kompetencji społecznych oraz wiedzy na temat swojego produktu czy usługi, konkurencji, zasad rozliczania się oraz marketingu. Z pewnością należy również posiadać cechy lidera, które pozwolą na sprawne zarządzanie firmą, delegowanie zadań oraz kontrolę pracowników. Czy te wszystkie wymienione cechy są wyłącznie domeną męską? Z praktyki okazuje się, że często tak się zdarza. Dlaczego zatem nie ma równości płci biorąc pod uwagę te cechy? Wynika to w dużej mierze z wychowania, socjalizacji. Już mali chłopcy przygotowywani są do tego, że należy być odpowiedzialnym, odważnym oraz podejmować ryzyko. U chłopców modeluje się zachowania żołnierzy, strażaków, rycerzy, królów itp. Wszystkie te postaci mają wiele cech, które są charakterystyczne dla współczesnego przedsiębiorcy. To młodych mężczyzn, dorastających chłopców obarcza się odpowiedzialnością za młodsze rodzeństwo, kreuje się w nich postawy lidera drużyny piłkarskiej. To od chłopców oczekuje się rywalizacji w zawodach, konkursach. Mężczyźni w dużej mierze posiadają zdolności analitycznego myślenia, syntetyzowania danych oraz orientacji przestrzennej. Wzmacnianie tych zdolności powoduje, że umiejętności te są wykorzystywane w każdej sferze funkcjonowania społecznego, w tym sferze zawodowej. Mężczyznom łatwiej podjąć ryzyko założenia własnej działalności, ponieważ postawy przedsiębiorczej oczekiwano od nich na każdym etapie rozwojowym.
Zupełnie inaczej przedstawia się sytuacja z dziewczętami. Od dzieciństwa są one przygotowywane do roli matki i żony. U małych dziewczynek wzmacnia się przede wszystkim postawy społeczne. To dziewczęta opiekują się lalkami, naśladują nauczycielki, sprzedawczynie, fryzjerki czy pielęgniarki. Wszystkie te zawody mają charakter opiekuńczo-usługowy, co oznacza, że u kobiet od najmłodszych lat wzmacnia się postawy związane z pomocą innym. Głównymi cechami charakteryzującymi te obszary zawodowe są empatia, wyrozumiałość, akceptacja i tolerancja. I tak kobiety od dzieciństwa poprzez dorastanie przekonywane są do działalności społecznej. W różnego rodzaju wolontariatach, samorządach szkolnych czy akcjach charytatywnych większą rolę odgrywają dziewczęta. Ich zadaniem jest wspieranie innych, niesienie pomocy, rozmowa. Oczywiście wiele z tych cech jest bardzo pomocna w prowadzeniu własnej firmy, aczkolwiek brakuje tu często cech przywódczych takich jak stanowczość, konsekwentne działanie, analityczne, chłodne rozwiązywanie problemów. Kobiety bardziej koncentrują się na emocjach, które w przypadku działalności gospodarczej nie są dobrym doradcą.
Czy to oznacza, że kobiety nie są w stanie dobrze poprowadzić firmy? Oczywiście, że jest to możliwe i wiele kobiet funkcjonuje na rynku pracy jako przedsiębiorca i bardzo dobrze sobie radzi. Z pewnością kobieta będzie bardziej dbała o atmosferę jaka panuje między pracownikami, będzie zwracała uwagę na szczegóły, które dla mężczyzny nie są istotne.
Stojąc u progu decyzji o podjęciu własnej działalności gospodarczej kobiety mają dużo więcej wątpliwości niż mężczyźni. Wynika to między innymi z emocjonalnego odbierania rzeczywistości. Kobiety będą analizowały swój wybór często na podstawie przesłanek, przeczuć. Dla mężczyzn z kolei są ważne „suche” fakty.
Kolejnym elementem odwodzącym kobiety od przedsiębiorczości jest nacisk społeczeństwa, aby wywiązywały się z ról, które są im społecznie przypisane. Prowadzenie własnej firmy wymaga dużego zaangażowania, włożenia wysiłku oraz poświęcenie czasu. Taka praca często się wiąże z aktywnością zawodową przez cały dzień, w nienormowanych godzinach. To w pewnym sensie jest sprzeczne z rolą matki i żony, która powinna dbać o ognisko domowe. Nie jest w stanie bowiem poświęcić tyle uwagi dzieciom ile mogłaby pracując „u kogoś” bądź nie pracując wcale.
Kobiety, zwłaszcza po czterdziestym czy pięćdziesiątym roku życia, często mają niskie poczucie własnej wartości, ponieważ wychowywane były według założeń, że należy być skromną, nie zabierać głosu, być uległą, iść na kompromis. To spowodowało w dużym stopniu, iż nie wierzą we własne możliwości nawet wówczas, kiedy posiadają ogromny potencjał zawodowy i osobowościowy, aby rozpocząć pracę zgodną ze swoimi zainteresowaniami. Uważają, że sobie nie poradzą, że będą miały trudności z egzekwowaniem zadań od pracowników itp. Wychowywane były raczej do roli podwładnego niż przełożonego.
Zdecydowanie więcej kobiet ma szansę na prowadzenie własnej firmy, kiedy w ich rodzinie były takie doświadczenia i mają wiedzę na temat mechanizmów, jakimi powinien kierować się przedsiębiorca.
Chociaż kobiety coraz częściej pojawiają się na rynku pracy jako przedsiębiorcy to jednak jest jeszcze w tym zakresie bardzo duża dysproporcja w porównaniu z mężczyznami. Dlatego też nie należy eliminować cech przedsiębiorczych u dziewczynek, ponieważ nawet jeśli nie będą one kierowały dużymi zespołami pracowników, to zwiększa się prawdopodobieństwo, że będą bardziej zaradne życiowo, zarówno na polu zawodowym jak i osobistym.
