Spakowanie książki na wakacje to często pieczołowicie przemyślany wybór. W końcu często dopiero latem mamy czas w całości poświęcić się lekturze w najbardziej sprzyjających warunkach: bez stresu, dzwoniącego telefonu i piętrzących się obowiązków. Polecamy najlepsze nowości ostatnich miesięcy, dzięki którym urlop będzie nie tylko przyjemny, ale także bogaty w inspirujące, a może nawet wyzwalające przemyślenia.
Jakie książki warto więc zabrać na tegoroczne wakacje?
Florence Given, „Moje piękno, moja sprawa” (Znak Koncept)
Już od pierwszych stron Florence Given rozprawia się z utrwalanymi od lat schematami podwójnych standardów pomiędzy płciami. Boleśnie uświadamia, że życie kobiety jest znacznie łatwiejsze, kiedy dostosowuje się do społecznej (i patriarchalnej) foremki „piękna”. Tylko czy na pewno jest szczęśliwsze? Od zaburzeń odżywiania po brak odwagi do zgłaszania nadużyć seksualnych, autorka wypunktowuje skutki trwania w spirali „obsesji piękna” i zachęca do przeanalizowania na nowo motywów swoich własnych działań: czy naprawdę robię to dla siebie? Czy może boję się reakcji innych ludzi na to, gdy przestanę to robić?
Carla Valentine, „Morderstwo nie jest takie proste” (Wydawnictwo SQN)
Pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów Agathy Christie. Valentine, z zawodu technik patologii, ujawnia rozległą, zwłaszcza jak na swoje czasy, wiedzę Christie na temat raczkującej dopiero kryminalistyki. Autorka ujawnia praktyki śledcze, które zostały spopularyzowane właśnie w książkach Christie jak np. analiza odcisków palców: proceder ten w momencie premiery książek „królowej kryminału” był zaledwie nowinką technologiczną, której nie stosowano jeszcze w większości dochodzeń. Książka rzuca zupełnie nowe spojrzenie na uwielbiane przez czytelników klasyczne kryminały (teraz odświeżane w jubileuszowej serii przez Wydawnictwo Dolnośląskie).
Paulina Młynarska „Okrutna jak Polka” (Prószyński i Spółka)
W swoim najnowszym zbiorze felietonów Paulina Młynarska ponownie rozkłada na czynniki pierwsze aktualne kwestie społeczno-polityczne, które poruszyły nas w ostatnich miesiącach. Empatycznie i rzeczowo, a jednocześnie bezlitośnie, gdy trzeba. Wyciąga meritum problemu z rozmazanych szumem informacyjnym wydarzeń dotyczących pandemii, praw kobiet czy ujawnienia mobbingu w Szkole Filmowej w Łodzi, a później i w wielu innych instytucjach artystycznych.
Wypunktowuje wszechobecne „moralizatorstwo”, obłudę i nadal żywe zawstydzanie ze względu na odmienność. Lektura skłaniająca do myślenia i skonfrontowania się z własnymi uprzedzeniami i przekonaniami.
Simone de Beauvoir, „Nierozłączne” (Marginesy)
Dotąd niepublikowana powieść filozofki i prekursorki nowoczesnego feminizmu. Historia o dziewczęcej przyjaźni, ciasnocie konwenansów i krzywdzącej sile obłudnych tradycji. Wzbogacona wstępem Margaret Atwood lektura obrazowo maluje czasy, w których została osadzona, a jednocześnie bystro i nowocześnie komentuje relacje społeczne i rodzinne.
Chociaż prawie 70-letnia, powieść nie traci na aktualności i porusza kwestie w dalszym ciągu będące elementami współczesnej debaty publicznej.
Czytaj też:
Nowości książkowe: co warto przeczytać tej wiosny?
Książka miesiąca: Viktor Frankl i „Człowiek w poszukiwaniu sensu”
Czy „Sukcesja” jest najlepszym serialem sezonu czy po prostu lubimy patrzeć, jak bogaci cierpią
