Oferta serwisów streamingowych jest bogata i zmienna, a w gąszczu tytułów można zgubić wartościowe do obejrzenia pozycje tylko dlatego, że są mniej popularne lub nie najnowsze. Na warsztat biorę dziś kilka pozycji, które obejrzałam minimum raz w życiu z większym lub mniejszym... trudem.
Niektóre filmy psychologiczne mają powolne tempo, inne dramatyczną fabułę; thrillery trzymają w napięciu, a z kolei obyczajowe produkcje o psychologicznym rysie koncentrujące się na relacjach wymagają pełni skupienia. Filmy psychologiczne nie są lekkostrawne. Do takich należy nasz przegląd filmów walentynkowych czy bożonarodzeniowych.
Przy doborze fabuł brałam pod uwagę ich dostępność oraz dwa najpopularniejsze serwisy w Polsce, które mają bogatą ofertę filmową: Netflix oraz HBO. Nie oznacza to jednak, że na Apple TV+, Amazon Prime czy VOD ich nie znajdziecie lub nie znajdziecie czegoś lepszego (np. Utrata Alice, Na noże). Warto szukać na własną rękę i tworzyć własną listę świetnych filmów psychologicznych i nie tylko.
Spis treści:
- Oszukana (Netflix)
- Zaginiona dziewczyna (Netflix)
- Podziemny krąg (Netflix)
- Historia małżeńska (Netflix)
- Whiplash (Netflix)
- Joker (HBO, Netflix)
- Opowieść (HBO)
- Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (HBO)
Oszukana, 2008, Netflix
Mamy Los Angeles, marzec 1928. Pewnego sobotniego ranka, na zamieszkanym przez klasę robotniczą przedmieściu, Christine Collins (Angelina Jolie) żegna się z 9-letnim synem Walterem i udaje się do pracy na centrali telefonicznej. Kiedy wraca do domu, nie zastaje w nim syna. Próbuje go odnaleźć, zostaje przeprowadzone wyczerpujące i bezowocne śledztwo - Walter zniknął bez śladu. Dramat matki trwa bez końca, rozpaczliwie szuka syna, a władze kreują ją na niespełna rozumu furiatkę.
5 miesięcy później w blasku fleszy policja zwraca matce chłopca, który twierdzi, że jest jej synem. Oszołomiona przez tłum policjantów, reporterów, fotografów i własne emocje, Christine zabiera chłopca do domu, ale to nie jest Walter. Kiedy naciska władze, aby kontynuowały poszukiwania dowiaduje się, że w Los Angeles ery prohibicji, kobiety nie mają szans w walce z systemem.
Zniesławiona, jako kobieta żyjąca w urojonym świecie, jest zmuszona do zmierzenia się ze skorumpowaną policją, odnajduje sprzymierzeńca w poszukiwaniach. Nieopatrznie okazuje się, że na przedmieściach skrywana jest brutalna i okrutna prawda na temat nie tylko jej syna...
Zaginiona dziewczyna, 2014, Netflix
Nick Dunne (Ben Affleck) w piątą rocznicę ślubu zgłasza policjantom zaginięcie żony, Amy (Rosamund Pike). Detektyw Rhonda Boney, która prowadzi śledztwo ma poczucie, że zeznania mężczyzny są splątane i że za zniknięciem kobiety stoi właśnie on.
Sytuacja mężczyzny staje się naprawdę nieciekawa – zwłaszcza, gdy śledztwem coraz mocniej zaczynają interesować się media. W międzyczasie toczy się wojna o wizerunek, o prawdę i perspektywę. Minuta po minucie odrywamy kolejne kawałki tapety, by pod nią ukazał się dramat i kilku osób i studium toksycznego związku. Zakończenie jest jeszcze bardziej niepokojące niż sama, dość długa czasowo, fabuła. Niemniej jednak film nieprzerywanie trzyma w napięciu i zadaje pytanie o to, jak daleko może zabrnąć człowiek zdesperowany lub chory psychicznie.
Podziemny krąg, 1999, Netflix
Film zaczęłam oglądać ze względu na obsadę - obecność w niej Edwarda Nortona (tu warto wspomnieć o świetnym filmie psychologicznym Lęk pierwotny, w którym gra z Richardem Gere'em) sprawiła, że choć sam scenariusz do mnie nie przemawiał, nie mogłam sobie odmówić seansu. Musiałam go jednak podzielić na dwie części.
Podziemny krąg wyrasta na opowieści o Jacku (Edward Norton), wypalonym, cierpiącym na bezsenność i bezsens życia człowieku, który by odnaleźć emocje i móc zasnąć, chodzi na spotkania różnych grup terapeutycznych. Tam poznaje Marlę (Helena Bonham Carter), atrakcyjną dziewczynę, dla której to również doskonałe źródło rozrywki. Brzmi irracjonalnie, ale to dopiero początek.
Wkrótce poznaje też Tylera (Brad Pitt): ten żyje z dnia na dzień, robi co chce, mieszka gdzie chce, włóczy się i żyje wedle prawa pięści. Są to dwie różne osobowości, które splatają swoje losy. Szybko się zaprzyjaźniają i zakładają „Podziemny krąg” - klub dla znajomych, w którym się spotykają, by rozładować frustracje. Niechybnie krąg rozrasta się i przekształca anarchistyczno-militarną organizację, która zaczyna zagrażać bezpieczeństwu państwa.
Historia małżeńska, 2019, Netflix
Film stosunkowo świeży i mający pokaźną rzeszę fanów i antyfanów. To poruszający sercowe struny obraz o związku, rodzicielstwie, codzienności i miłości bez polepszaczy smaku. Nicole (Scarlett Johansson) i Charlie (Adam Driver) byli zakochanie i szczęśliwi, ale są u progu rozwodowego dramatu. Nie potrafią znaleźć wspólnego języka, wygłaszają monologi zamiast rozmawiać. Przestali patrzeć w jednym kierunku. Film jest szczery, uszyty na nasze czasy. Dwójka dorosłych ludzi chce się rozstać w zgodzie, ale do gry wkraczają prawnicy.
Zaczyna się lawina żalu, wyciągania brudów i przepychanki, ale nie czujemy, by ktoś był tym czarnym charakterem lub winnym danej sytuacji. Film jest na wskroś ludzki.
Whiplash, 2014 (Netflix)
W tym filmie psychologicznym mamy do czynienia z postacią młodego, ambitnego perkusisty (Miles Teller), który dołącza do elitarnej orkiestry jazzowej prowadzonej przez guru - Terence'a Fletchera (nagrodzony za tę rolę Oscarem J.K. Simmons). Autorytet muzyczny chłopaka to piekielnie genialny i zarazem okrutny mężczyzna, który doprowadza swoich uczniów na skraj przepaści... Wyciska ich jak cytryny za pomocą psychicznego i fizycznego znęcania się.
Wszystko dzieje się w anturażu świetnej muzyki i montażu, ale nie przestaje odstręczać i drażnić. „Whiplash” bardzo przypomina „Czarnego łabędzia” - to film sprawiający niekiedy fizyczny ból. Żadna z postaci nie jest jednoznacznie pozytywna, ale podskórnie kibicujemy młodzieńcowi, by udowodnił swoją wartość jednocześnie myśląc, że powinien rzucić destrukcyjne zajęcia, by nie popaść w obsesję.
Joker, 2019, (HBO/Netflix)
Nie pamiętam który film wycisnął ze mnie tyle empatii dla fikcyjnej postaci określonej w kinie jako zła i zasługująca na potępienie. Film z nagrodzonym Oscarem Joaquinem Phoenixem to bezsprzecznie jeden z najlepszych filmów psychologicznych ostatnich lat ze świetną grą aktorską.
Poznajemy tytułowego Jokera zanim stał się psychopatycznym mordercą i upiornym wrogiem Batmana. Widzimy krok po kroku jak jego doświadczenia ułożyły się w tę potworną, przykrą układankę życia. Historia wyrzuconego poza margines społeczeństwa, lekceważonego, obśmiewanego, samotnego komika powoduje, że zanurzamy się w dołującym uczuciu smutku, współczucia i niesprawiedliwości wobec świata. Zdajemy sobie sprawę, że nie wszystko jest czarne i białe. Film pojawił się na obu platformach.
Opowieść, 2019 (HBO)
Jennifer (Laura Dern) to obyta w świecie dziennikarka i wykładowczyni, której życie jest co najmniej przyzwoite. Dąży do perfekcji, nie ogląda się a siebie. Jej miejscem jest Nowy Jork, gdzie mieszka ze swoim partnerem. Pewnego dnia jej matka (Ellen Burstyn) znajduje opowiadanie, w którym 13-letnia Jennifer opisała swój „wyjątkowy” związek z dwojgiem dorosłych trenerów.
Dziennikarka wkracza w przeszłości zupełnie skołowana, zanurza się w „Opowieści”, dekoduje zapis, ale nie umie dotrzeć do prawdy. Nie pamięta tych zdarzeń... Uznaje, że musi cofnąć się w czasie, skonfrontować z przeszłością. To dramatyczna i poruszająca podróż.
Trzy billboardy za Ebbing, Missouri, 2017, HBO
Film psychologiczny koncentruje się na historii matki, która boryka się ze stratą swojej córki. Sięga po najbardziej drastyczne środki, by za wszelką cenę zwrócić uwagę policji i dociec prawdy, kto stoi za morderstwem jej dziecka. Jej życia i jej poszarpanej rodziny kręci się w okół tragedii i fatalnych relacji z bliskimi.
Mildred (Frances McDormand) wynajmuje trzy billboardy oczerniające lokalną policję i wskazujące na opieszałość mundurowych. Jest cierpiąca matką, chce odpowiedzi, ale nie prowadzi do niej żaden trop. W trakcie trwania filmu nie brak brutalności, ale też przyjaźni i humoru. Tak jak i bohaterka szuka rozwiązania, tak i my czekamy na nie w napięciu, trzymając kciuki za spokój jej ducha i reszty bohaterów.
Czytaj także: Serial Euforia - okrutnie prawdziwy czy prawdziwie okrutny? I tak po prostu - recenzja serialu
