Charakter mastifa tybetańskiego
Mastif tybetański ma bardzo żywy temperament, z czego wynika niestety wrodzona skłonność do dominacji. Jest nieufny wobec obcych, to wspaniały pies obronny, wykazujący się dużą odwagą. Natychmiast sygnalizuje niebezpieczeństwo i oczywiście reaguje na nie. Mastifa można jednak wychować na psa spokojnego, nieagresywnego w stosunku do domowników i znajomych.
fot. Fotolia
Wygląd mastifa tybetańskiego
Mastif tybetański ma dość masywną budowę - zarówno jego tułów, jak i kończyny, są silne i mocno zbudowane. Jego sierść jest długa i prosta, a samo umaszczenie może się różnić. Może być intensywnie czarne, podpalane i złotobrązowe, a także szare (również z tzw. podpalaniami). Niektóre osobniki posiadają jaśniejszą sierść nad oczami, na łapach i klatce piersiowej, czyli tzw. płomień. Samiec osiąga na ogół 66-76 cm wzrostu, a samica 61-71 cm. Przeciętna waga może bardzo się różnić - mastify mogą ważyć zarówno 34 kg (raczej w przypadku suk), jak i 72 kg (w przypadku samców). Przeciętna waga suki to 34-54 kg, a psa to 45-72 kg.
Pielęgnacja mastifa tybetańskiego
Sierść mastifa tybetańskiego jest łatwa w utrzymaniu, wymaga jednak okazjonalnego szczotkowania. Psa tej rasy nie trzeba kąpać. Późną wiosną jego sierść wypada, wtedy należy szczotkować mastifa częściej. Oczywisty powinien być fakt, że mastify potrzebują dużo ruchu i absolutnie nie mogą mieszkać w bloku.
Przeczytaj również: Basset hound – charakterystyka rasy
Najlepszy dom dla mastifa tybetańskiego
Mastif tybetański powinien być trzymany na zewnątrz, tak aby miał dużo przestrzeni. Należy jednak umożliwić mu zaglądanie do domu, np. aby przywitać się z domownikami. Pies tej rasy łatwo znosi mrozy, musi jednak mieć schronienie przed deszczem. Powinien być zamknięty tylko na krótki czas, ponieważ jest to psiak stworzony do obserwowania terenu i stróżowania. Zamknięcie jest dla mastifa największą karą.
Szkolenie mastifa tybetańskiego
Od początku należy postępować z mastifem tybetańskim stanowczo, aby nie wykazał tendencji do dominacji. Nawet dobrze wytresowane mastify mogą być niebezpieczne dla obcych, tzn. zaatakować nawet w obecności właściciela, zadziałają bowiem ich instynkty obronne.
Tresura powinna odbywać się poprzez motywowanie i zachęcanie psa.
Dowiedz się więcej: Dominacja psa w domu
Zdrowie mastifa tybetańskiego
Mastif tybetański to zdrowa rasa, poważne schorzenia zdarzają się raczej rzadko. Niekiedy są to zaburzenia czynności tarczycy lub wywinięcie dolnej powieki. Psy tej rasy żyją przeciętnie ok. 11 lat.
Historia mastifa tybetańskiego
Jak sama nazwa wskazuje, mastif tybetański pochodzi z Tybetu (istnieją również wersje mówiące, że nie jest to sam Tybet, lecz po prostu środkowa część Azji). Był przydatny zwłaszcza na terenach górskich, gdzie strzegł właścicieli i ich dobytku, a także pomagał w opiece nad stadami zwierząt. Do Europy mastify trafiły w połowie XIX wieku.
Polecamy: Encyklopedia ras psów
