Szczepienie szczeniąt
Pierwsze szczepienia ochronne przeciwko chorobom zakaźnym (oprócz wścieklizny) u szczeniąt wykonuje się zwykle, gdy zaczyna wygasać ich naturalna odporność, którą otrzymały wraz z pierwszym mlekiem matki (tzw. siarą), tj. ok. 6 do 7 tygodnia życia.
Następnie szczeniak odbywa dwa kolejne szczepienia przeciwko kilku różnym chorobom zakaźnym - pierwsze zwykle w wieku ok. 2 miesięcy i następne, „przypominające” po miesiącu od poprzedniego. Najprościej tłumacząc „szczepienie przypominające” stymuluje układ odpornościowy psa po raz drugi, by pozostał stale czujny na zagrożenie chorobami, przeciwko którym działa szczepionka.
Zobacz także: Dlaczego powinniśmy szczepić psy?
Jeśli mamy szczeniaka, który z jakiegoś powodu nie był zaszczepiony w wieku 6-7 tygodni, przeprowadza się tylko dwa kolejne szczepienia. Lekarz weterynarii dobierze szczepionkę właściwą dla konkretnego szczenięcia. Podobnie postępuje się w przypadku psów dorosłych, o których wcześniejszych szczepieniach nic nie wiemy. Bardzo ważne jest wcześniejsze zbadanie stanu zdrowia takiego pieska i odrobaczenie go przed szczepieniem.
Zaleca się, by nie narażać szczeniaka na kontakt z obcymi psami i miejscami uczęszczanymi przez nie w okresie dwóch tygodni od szczepienia. Tyle czasu organizm potrzebuje na wytworzenie najwyższej liczby przeciwciał, a więc najlepszej odporności. Odporność ta utrzymuje się w zależności od rodzaju przeciwciał (czyli przeciwko jakiej chorobie działają) oraz w zależności od wieku i rasy psa - od kilku miesięcy nawet do kilku lat.
W przypadku szczepień wieloskładnikowych lekarz weterynarii dobierze najwłaściwsze szczepienie. Związane jest to z wiekiem psa, wcześniejszymi szczepieniami (lub brakiem informacji na temat wcześniejszych szczepień w przypadku psów przygarniętych) oraz ze środowiskiem, w jakim nasz pies żyje (większe zagrożenie jakąś chorobą).
Szczepienie przeciwko wściekliźnie
Kolejnym szczepieniem, jakie nasz pies powinien odbyć, jest szczepienie przeciwko wściekliźnie. W Polsce szczepienie to jest obowiązkowe, należy je powtarzać co roku. Wykonują je uprawnieni do tego lekarze, którzy wpisują każdego zaszczepionego psa do urzędowej ewidencji. Jest to o tyle ważne, że w sytuacji jakichś wątpliwości – np. pogryzienia lub też dziwnych objawów i podejrzanego zachowania się psa ewidencja zabezpiecza wiarygodność szczepienia.
Zobacz także: Niepokojące objawy u psa - jak ich nie przeoczyć?
Zdarza się, że nawet najłagodniejszy pies w najmniej oczekiwanej sytuacji kłapnie zębami, a zadraśnięcie np. na rączce dziecka może narobić kłopotu. Pamiętajmy więc, aby koniecznie przestrzegać corocznych szczepień przeciwko wściekliźnie. Człowiek ugryziony przez niezaszczepionego psa musi przejść szereg bolesnych zastrzyków.
Szczenięta zwykle szczepi się przeciwko wściekliźnie po wcześniejszych szczepieniach, tj. około trzeciego/czwartego miesiąca życia. Dostępne są na rynku szczepionki wieloskładnikowe (szczepienia skojarzone) pobudzające układ immunologiczny psa jednoczenie przeciwko kilku różnym chorobom wraz ze szczepieniem przeciwko wściekliźnie. Jednak dobrą stroną szczepienia szczeniaka „na raty” jest to, że organizm ma więcej czasu na produkcję kolejnych przeciwciał, co mniej go obciąża. Z tego powodu szczepionki „wszystko w jednym” lepiej zostawić dla dorosłych psów.
Pozostałe choroby, na które zaleca się zaszczepić psa to: nosówka, parwowiroza, koronawiroza, leptospiroza, choroba Rubartha (wirusowe zapalenie wątroby), kaszel kenelowy.
Zobacz także: Psie choroby - czym charakteryzuje się parwowiroza?
