Co zrobić, kiedy kot nie chce się przytulać? Decydując się na kota mamy wyobrażenie wspólnej sielanki opartej na wzajemnej i trwałej miłości okraszonej pieszczotami, głaskaniem i tym błogim mruczeniem. Tymczasem niektóre puchate kociaki mają inny pogląd na wspólną rzeczywistość i stawiają na indywidualność. Jak sobie z nią poradzić i zmienić kociaka po swojemu?
Spis treści:
- Silny, koci charakter
- Dlaczego kot nie chce się przytulać?
- Czynniki wpływające na koci charakter
- Kot nie chce się przytulać: czy da się to zmienić?
- Rasy kotów, które lubią się przytulać
Silny, koci charakter
To co pod względem psychologicznym odróżnia kota od innych zwierząt, to silny i specyficzny charakter. W porównaniu do towarzyskiego psa, nie każdy kot należy do wiernych pieszczochów uwielbiających noszenie na rękach, wylegiwanie na kolanach, czy głaskanie bez końca. Choć z założenia to towarzysze zabaw, większość z nich ma swój charakterek, co nie zawsze może odpowiadać oczekiwaniom. Jeśli kot nie chce się przytulać, może to nawet być powodem rozczarowania opiekuna.
Nie ma żadnej gwarancji, że kot, którego zdecydujesz się zabrać pod swój dach, będzie mruczącą przytulanką i z radością w oczach zaakceptuje potrzebę bezpośredniego, fizycznego kontaktu.
Dlaczego kot nie chce się przytulać?
Fakt, że kot daje się głaskać, jest raczej wyuczoną reakcją na działanie człowieka, niż typowym dla dorosłych kotów zachowaniem (zwierzęta te zawsze zachowują pewien margines dzikości). Niektóre jednak w ogóle nie są w stanie zaakceptować bliskiego kontaktu fizycznego z ludźmi, trzymają się na dystans i żyją zgodnie własnym poglądem na świat. Doskonale czują się jako niestrudzeni obserwatorzy, zaszyci gdzieś na szafie. Jednak nie wszystko stracone. Warto poznać triki, które pozwolą ci zrozumieć pupila.
fot. Kot nie chce się przytulać/Adobe Stock, Photocreo Bednarek
Czynniki wpływające na koci charakter
Przed zaadoptowaniem kociaka warto wiedzieć, co zrobić, aby był chętny na pieszczoty. Musisz też wiedzieć, że niektóre czynniki mogą znacznie utrudnić pupilowi kontakt z opiekunem. Wszystkie te aspekty nie są czynnikiem stałym, lecz zależnym od cech konkretnego osobnika, ponieważ w ostatecznej wersji to kot decyduje o charakterze wzajemnych relacji i częstotliwości kontaktów z człowiekiem.
Rasa i wiek kota
Młode kociaki i dojrzałe koty mogą mieć większą chęć do wzajemnych pieszczot od kotów w „średnim” wieku. Rasa to także bardzo ważna cecha. Niektóre rasy są bardziej towarzyskie i pieszczotliwe od innych. Kupując przedstawiciela konkretnej rasy możesz wstępnie oczekiwać, że będzie on wykazywał cechy dla niej charakterystyczne. Każdy kot, tak jak i każdy człowiek, jest indywidualistą, ale ramy behawioralne są tutaj dosyć stałe i jasno określone.
Jeżeli oczekujesz, że pupil zawsze będzie wesoły, skory do zabaw i wiecznie młody, wybieraj rasy nieco bardziej ekstrawertyczne, takie jak chociażby kot norweski leśny, syberyjski, cornish rex lub devon. Rasy te są "gadatliwe" i bardzo towarzyskie, a oprócz tego bardzo lubią ruch i zabawę. Nie będą leżały całymi godzinami na kanapie, a aktywnie uczestniczyły w życiu swojej ludzkiej rodziny. Są idealne dla osób empatycznych, związanych ze swoim zwierzakiem, które potrzebują bliskiego kontaktu z podopiecznym.
Charakter kota
Wystarczy pobyć kilka minut z kotem lub zwyczajnie spojrzeć mu w oczy, aby móc opcjonalnie określić, czego możemy się po nim spodziewać lub jaki typ charakteru przedstawia. Podobnie jak człowiek może być ekstrawertykiem lub introwertykiem czy flegmatykiem.
fot. Kot nie chce się przytulać/Adobe Stock, Photocreo Bednarek
Proces socjalizacji kociąt
Ten aspekt łączy się również z wiekiem. Jeżeli kocię jest w okresie 7-9 tygodnia życia jest otwarte na różne doznania, jest kilkakrotnie w ciągu dnia brane przez opiekuna na ręce, dotykane, głaskane - uczy się, że dotyk ręki ludzkiej jest przyjemny i to może mu zostać na zawsze. To zależy również od tego jaką ilość uczucia przelejesz na kota i czy w okresie wzrostu otoczysz go należyta opieką i zainteresowaniem.
Natomiast jeśli nasz pupil w przeszłości miał kontakt z osobami, które traktowały go tyrańsko lub ignorowały, traktując jak rybki, których kontakt ograniczał się do spraw typowo fizjologicznych, w jego naturze zostanie poczucie odrębności i życiowego samotnika.
Tutaj kocia psychika funkcjonuje podobnie jak ludzka, skrzywdzony kot będzie nieufny, a czasem nawet nieprzyjemny czy zdystansowany. Jeśli podejmiesz się próby wpłynięcia na koci charakter, odpowiednią dawką zainteresowania możesz załagodzić ten stan, ale nie zmienisz go w kochanego, kanapowego mruczka.
Kocia natura
Niektórzy uważają, że można kota nauczyć okazywania miłości przez branie go na siłę na kolana i przymuszanie do pieszczot. Niestety, taka metoda może czasami sprawdzić się u małych kociąt, ale na pewno nie u osobnika dorosłego.
Niektóre koty znoszą nawet te przymusowe pieszczoty z filozoficznym spokojem lub dla własnego spokoju uciekają lub bronią się. Nawet te koty, które z własnej woli wskakują na kolana i poddają się z przyjemnością pieszczotom, czas kontaktu regulują same.
Niektóre w pewnym momencie sygnalizują swoim ciałem, a więc charakterystycznym ruchem ogona, uszu, źrenic, czy napięciem mięśni, że maja już dość. Nie jest dobrze, gdy te sygnały zlekceważymy, bo na ogół kończy się to tak, że zirytowany kot łapie gładzącą go rękę zębami.
fot. Kot nie chce się przytulać/Adobe Stock, Konstantin Aksenov
Instynkt obronny
Dla niektórych kotów (pamiętaj, że kot, mimo że sam jest drapieżnikiem, bywa też i ofiarą większych drapieżników) może to się wydać zbyt niebezpieczne, gdy odprężają się i nagle czują się bezbronne. Z powodu mieszających się przeciwstawnych uczuć bezpieczeństwa i strachu, koty reagują obronną postawą agresywną i łapią rękę, która je głaszcze. Jeżeli coś takiego się wydarzy, kot z reguły zeskakuje szybko z kolan i siada obok, próbując się sam uspokoić.
Nie wolno wtedy karać kota, to tylko pogarsza sytuację. Najlepiej zostawić go w spokoju, a następnym razem baczniej obserwować jego zachowanie na naszych kolanach. Warto tez pamiętać, że kocia skóra jest bardzo unerwiona i reaktywna, a u niektórych osobników nawet nadwrażliwa.
Podwójne życie kotów
Warto zaznaczyć, że żadne inne zwierzę udomowione przez człowieka nie żyje z nim w tak poufałych stosunkach, ciesząc się równocześnie tak wielką swobodą. Kot jest niezależny i chodzi własnymi drogami. Prawie każdy prowadzi podwójne życie. Z jednej strony żyje z człowiekiem w bardzo poufałych stosunkach, a z drugiej zachowuje wyjątkową niezależność. Można się o tym przekonać, obserwując swojego pupila uczestniczącego w kocim życiu towarzyskim.
Koty są indywidualistami. Dzikie koty są niezależne i niezbyt towarzyskie. Koty domowe niewiele się od nich różnią. Jak wszystkie zwierzęta domowe, ich byt zależy od tego, czy zostaną nakarmione, czy sprzątnie im się kuwetę itd., ale mimo wszystko pozostają niezależne.
Kot nie chce się przytulać: czy da się to zmienić?
Jeśli zawczasu chcesz uniknąć kociej indywidualności, zadbaj o to, aby zwierzę przyzwyczaiło się do twojego towarzystwa i dotyku. Ważne także, aby nie czuł się samotny. Pozostawiony sam sobie na cały dzień (a co gorsza i na noc) będzie czuł się opuszczony.
Nikt nie lubi samotności, koty również. Każdy kot jest inny, ale istnieje ryzyko, że sfrustrowany futrzak, będzie w ramach "odwetu" złośliwy, a czasem też agresywny. Jeśli musisz wyjść na dłużej, postaraj się o skrócenie czasu poza domem lub zapewnij mu kompana do zabaw (w postaci zabawki albo innego kotka).
fot. Kot nie chce się przytulać/Adobe Stock, New Africa
Nic na siłę!
Kot jako czujące i myślące zwierzę ma swoje potrzeby i wymagania (nawet ciut większe od innych domowych pupilów), więc zmuszanie go do czegokolwiek, a w szczególności do pieszczot, nie ma najmniejszego sensu. Mało tego, może się to obrócić jeszcze przeciwko tobie, przez co pupil zacznie cię unikać.
Jeśli kot nie chce się przytulać, daj mu luz
Kot, jaki jest, każdy widzi. Korzystniej będzie, jeśli poluzujesz na jakiś czas wasze relacje. Nawet lepiej, jeśli kot poczuje niedosyt zainteresowania. Dobry efekt może dać pozostawienie kota w spokoju i oddanie jemu inicjatywy w kontaktach. Pamiętaj także, aby zawsze doceniać wszelkie przejawy chęci bliskiego kontaktu. Może to być chęć przebywania w jednym pomieszczeniu, siedzenie obok człowieka na kanapie lub w fotelu. Jeśli kot to dostrzeże i nagle mu tego zabraknie, zmieni nastawienie i sam zacznie stopniowo dopraszać się bliskości. To będzie twój sukces.
Koty stają się pieszczochami z wiekiem
Często zdarza się, że w wieku „podeszłym” kot, który dotąd nie przychodził na kolana, nagle zacznie to robić i przyjmie postawę puchatego, tym razem już flegmatycznego i cierpliwego futrzaka, który zacznie kręcić się pod nogami, gdy tylko opiekun znajdzie się w zasięgu. Na to potrzeba jednak czasu i cierpliwości oraz pogodzenia się z rzeczywistością, ale z perspektywy pozwala "dotrzeć się" z pupilem i stworzyć satysfakcjonujące dla każdej ze stron relacje. Nie każdy kot oczywiście stanie się miłośnikiem przytulania w podeszłym wieku, niemniej jednak często właśnie tak się dzieje.
fot. Kot nie chce się przytulać/Adobe Stock, New Africa
Rasy kotów, które lubią się przytulać
Oto idealne rasy kociaków, dla których wieczne głaskanie to idylla szczęśliwości. Niejednokrotnie z przyjemnością odwdzięczą się za dodatkową dawkę czułości.
Kot syberyjski
Koty syberyjskie to koty rodzinne. Bardzo lubią przebywać wśród ludzi, ale nie uciekają także od innych kotów lub psów. Są cierpliwe i ugodowe, zatem dobrze dogadają się z innymi zwierzakami. Ich cierpliwość doskonale sprawdza się również w kontaktach z dziećmi. Zachowują przy nich spokój godny mistrzów zen.
Gdy zostawisz pupila samego, możesz być spokojna o dobytek – nie będzie zniszczony, bo koty te szanują dobra materialne. Nie wykorzystuj jednak tego zanadto. Jako stworzenia stadne, "syberiany" nie lubią zostawać same w domu.
Devon Rex
Devony mimo swojej nietypowej urody to bardzo wdzięczne zwierzęta. Doskonale funkcjonują wśród innych zwierząt, ale na pierwszym miejscu zawsze stawiają człowieka. Pod względem charakteru znakomicie nadają się do mieszkań.
Bardzo przywiązują się do swoich opiekunów i są wyjątkowo przymilne. Są cudownymi zwierzętami obdarzonymi dużą inteligencją i energią. Prawdopodobnie to jedyna rasa kotów, które pokazują radość merdając ogonem.
Kot norweski leśny
Norweski kot leśny podchodzi z rezerwą do obcych i jest bardzo ostrożny. Przy bliższym poznaniu koty te są przyjacielskie i delikatne. Dobrze przystosowują się do swoich właścicieli i nie są zbyt wymagające. Choć bardzo lubią pieszczoty, nie można zaliczyć ich do "kanapowców". Świetnie skaczą i wspinają się na drzewa. Najlepiej czują się w domu z ogrodem. Jeżeli jednak trzymane są w mieszkaniu, muszą mieć dużo miejsca do biegania i zabawy.
Kot rosyjski niebieski
Koty rosyjskie niebieskie są niezwykle inteligentne i wrażliwe. Bardzo przywiązują się do swoich właścicieli i towarzyszą im na każdym kroku. Są zwinne i ruchliwe. Lubią skakać i wspinać się, ale dzięki swojej zwinności, rzadko kiedy coś zniszczą. Chętnie bawią się małymi zabawkami. Nie są strachliwe, ale obcych traktują z rezerwą.
Dobrze czują się w towarzystwie dzieci. Akceptują też towarzystwo psów i innych zwierząt domowych. Ponieważ są to zwierzęta bardzo inteligentne, można je dobrze ułożyć i nauczyć wielu rzeczy - otwierania drzwi, aportowania zabawki.
Kot birmański
"Birmany" to bardzo urocze uparciuchy. Wiedzą czego chcą i potrafią powalczyć o swoje (najczęściej jest to walka dla nich wygrana). Są stworzeniami towarzyskimi i tolerancyjnymi, z dużą dawką cierpliwości, co sprawdza się w przypadku dzieci. Uwielbiają życie w grupie – czy to ludzi, czy innych zwierząt.
Są zaskakująco "gadatliwe". Gruchają, mruczą, ćwierkają. Skomentują każde warte i niewarte tego wydarzenie, np. "powiedzą", że kuweta jest brudna lub czują głód. Koty birmańskie to także wielkie pieszczochy i nie wolno ich pod tym względem zaniedbywać!
Treść artykułu została pierwotnie opublikowana 26.08.2012.
Czytaj także:
Ropiejące oko u kota
Największe koty domowe
Jakie zwierzę domowe wybrać?
