Ocet wrotyczowy staje się coraz bardziej popularny. Promują go osoby zajmujące się ziołolecznictwem. W dobie olbrzymiego zainteresowania naturalnymi metodami leczenia i ocet wrotyczowy jest obecnie do kupienia w sklepach zielarskich, ale można go też przygotować samodzielnie, zwłaszcza że jest to bardzo proste. Pamiętaj jednak, że jak wszystkie zioła tak i wrotycz może nie być dla ciebie bezpieczny.
Spis treści:
- Ocet wrotyczowy – co to?
- Ocet wrotyczowy: właściwości
- Zastosowanie octu wrotyczowego
- Ocet wrotyczowy: przepis
Co to jest ocet wrotyczowy?
Ocet wrotyczowy to tradycyjny środek ziołoleczniczy przygotowywany przez macerowanie kwiatów i liści wrotyczu pospolitego (Tanacetum vulgare) w occie, zwykle jabłkowym.
Wrotycz pospolity to roślina łąkowa znana od wieków ze swoich właściwości leczniczych i stosowana w medycynie ludowej. Ocet wrotyczowy łączy właściwości samego octu z aktywnymi składnikami rośliny, co sprawia, że jest popularny jako naturalny środek zaradczy na różne dolegliwości. Stosuje się go głównie zewnętrznie.
Trzeba jednak pamiętać, że wrotycz może wykazywać działanie toksyczne. To skutek substancji zwanej tujonem. Z jednej strony tujon w niewielkich dawkach może działać leczniczo, jednak w zbyt dużych staje się szkodliwy i działa neurotoksycznie. Spożycie dużych ilości tujonu może prowadzić do objawów takich jak nudności, wymioty, drgawki, a nawet uszkodzenie wątroby i nerek.
Ocet wrotyczowy: właściwości
Ocet wrotyczowy łączy działanie octu jabłkowego z działaniem substancji aktywnych obecnych we wrotyczu. Najważniejsze z nich to:
- Działanie przeciwpasożytnicze i owadobójcze. Wrotycz jest znany ze swoich właściwości odstraszających owady. To zasługa zawartej w nim tanacetyny. Sprawia ona, że ocet wrotyczowy uważany jest za skuteczny naturalny środek przeciwko komarom, wszom czy pchłom. Z kolei tujon działa toksycznie na pasożyty.
- Działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Substancje zawarte we wrotyczu, takie jak tujon, wykazują działanie przeciwzapalne i antyseptyczne.
- Działanie łagodzące i przeciwbólowe. Ocet wrotyczowy może być używany do łagodzenia bólów mięśniowych, stawowych i dolegliwości reumatycznych.
- Działanie żółciopędne. Ocet wrotyczowy może wspomagać pracę pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.
Ocet z wrotyczu może jednak wywoływać reakcje alergiczne – np. podrażnienie skóry, wysypkę. Dlatego przed jego zastosowaniem, najlepiej wykonać próbę na małej powierzchni skóry, aby przekonać się, czy nie wywoła alergii.
Wrotycz nie jest wskazany dla ciężarnych i karmiących piersią, a także nie powinno się go stosować u dzieci, zwłaszcza wewnętrznie. Jest toksyczny dla zwierząt domowych.
Zastosowanie octu wrotyczowego
Zastosowanie i skuteczność octu wrotyczowego nie zostały przebadane naukowo. Wszystkie zalecenia dotyczące stosowania octu wrotyczowego opierają się na medycynie ludowej. Poleca ona go w następujących przypadkach:
- ocet wrotyczowy na skórę jako repelent (odstraszająco na owady),
- ocet wrotyczowy na skórę jako tonik o działaniu przeciwłuszczycowym, przeciwtrądzikowym, w stanach zapalnych skóry, w łupieżu, łojotokowym zapaleniu skóry, egzemie, AZS, na wybroczyny, siniaki i oparzenia,
- w postaci kompresów przeciwbólowych na bolące mięśnie i stawy,
- w postaci wcierek w skórę przy wszawicy, nużeńcu, świerzbowcu,
- w postaci okładów po ukąszeniach owadów na podrażnione miejsce.
Doustnie raczej nie stosuje się octu wrotyczowego. W celu zwalczania pasożytów układu pokarmowego czy niestrawności w medycynie naturalnej (babcine sposoby na pasożyty) stosuje się do picia napary z tej rośliny. Niektórzy jednak polecają ocet z wrotyczu do picia jako sposób na obniżenie poziomu cukru we krwi czy wspomaganie zdrowia układu sercowo-naczyniowego.
Wielu sprzedawców octu wrotyczowego zabezpiecza się przed odpowiedzialnością przed skutkami stosowania tego preparatu, zaznaczając, że jest on jedynie produktem kolekcjonerskim. Rzadko też podawane jest dawkowanie doustne ze względu na potencjalną możliwość zatrucia tujonem.
Jeśli chodzi o stosowanie octu wrotyczowego na skórę, to u osób wrażliwszych, zalecane jest sporządzanie roztworu octu wrotyczowego, poprzez rozcieńczenie go z wodą w proporcji 1:1 lub bardziej. Ocet wrotyczowy można też dodawać do kąpieli czy do płukania włosów.
fot. Ocet wrotyczowy: przepis/ Adobe Stock, Tanacetum vulgare
Ocet wrotyczowy: przepis
Olej wrotyczowi robi się głównie z kwiatów wrotyczu, niektórzy robią go także z dodatkiem liści tej rośliny. Zbiory można robić od lipca do połowy września, czyli wtedy, gdy roślina kwitnie. Zbierzesz ja za darmo na łąkach, najlepiej oddalonych od dróg, aby roślina nie była narażona na substancje szkodliwe. Po zbiorze koszyczki kwiatów i listki warto opłukać i osuszyć.
Na 1 część wrotyczu używa się 5 części octu jabłkowego – chodzi o objętość, nie wagę. Czyli np. 1/5 słoika świeżego wrotyczu i reszta octu jabłkowego.
Słoik należy zakręcić i odstawić w ciemne miejsce na 2 tygodnie. Po tym czasie warto go przecedzić. Najlepiej przechowywać go w lodówce.
Czytaj także:
Rosyjski sposób na pasożyty (przepis z wrotyczem)
Domowe sposoby na muchy w domu i ogrodzie
Jak zwalczyć mole spożywcze?
