Bajka o umiarkowaniu - Joga

1.E. BYĆ WSTRZEMIĘŹLIWYM – UMIARKOWANIE JAKO IDEAŁ, DO KTÓREGO SIĘ DĄŻY.

Po przespanej w domu Królika nocy Gnom wyruszył w dalszą podróż. Otaczający go świat był tak nowy i interesujący, że zapomniał o wszelkich trudach wędrowca. Promienie, które odbijały się w tafli wody, szmaragdowe jeziorka, niezliczona ilość barw i kształtów roślinności niezmiennie wywoływały w nim niezwykłe uczucia i wrażenia.

Zobacz także: Mudry gesty, które leczą

„Jestem zafascynowany – myślał. – Nie wrócę już nigdy pod ziemię”.
Co chwilę rozkoszował się inną nowością – małym kwiatkiem, rozłożystym drzewem, strzelistą skałą nad urwiskiem.
„To naprawdę niesamowite! Świat Słońca i Jasności!”.
Nad głową przeleciał mu mały ptaszek i zaćwierkał coś, czego Gnomowi początkowo nie udało się zrozumieć. Serce podpowiedziało mu, że było to ostrzeżenie „dobrego duszka”, który mówił o ostrożności i umiarkowaniu we wszystkim.
„Co on miał na myśli – dumał. – Przed czym mnie ostrzega?”.
Mały ptaszek przeleciał nad głową Gnoma drugi raz i teraz wyraźnie już powiedział:

Zobacz także: Joga czy na pewno bezpieczna?

„Bądź roztropny, mama i tata myślą o Tobie i martwią się”.
„Aha – on mówi o tym, żebym wracał do domu. Ale tu jest tak ładnie. Co mam zrobić?”.
– Zwiedziłeś już trochę świata, bądź umiarkowany, spokój Twych rodziców jest bardzo ważny – ćwierkał ptaszek.
– Cóż – westchnął Gnom – to prawda, należy we wszystkim mieć umiar, nawet w podróżowaniu i zwiedzaniu świata. Pożegnam się z Krainą Słońca, wrócę do mych dobrych rodziców i opowiem im, czego się nauczyłem. Podziękuję im też za to, że wskazówki, które mi dali, przydały się w czasie wędrówki – odpowiedział ptaszkowi.

Czego się nauczyłem i co zastosowałem w drodze?