Jak zrobić taping kolana przy różnych dolegliwościach?

fot. Adobe Stock, Milan

Taping kolana najlepiej zacząć od konsultacji z fizjoterapeutą lub lekarzem medycyny sportowej. To ważne, bo kinesiotaping jest tylko uzupełnieniem innych metod leczenia – ćwiczeń, terapii manualnej, zabiegów fizykoterapii, leków. W dodatku istnieje wiele technik tapingu kolana. To oznacza, że coś, co zadziała na jednego pacjenta, nie musi być skuteczne w przypadku innego. Dlatego opisanych tu technik plastrowania nie należy traktować jako jedynych słusznych.

Spis treści:

1. Taping na ból kolana i kolano biegacza
2. Taping kolana: stabilizacja
3. Taping limfatyczny na kolano
4. Taping kolana więzadła pobocznego
5. Kolano skoczka – taping

Taping na ból kolana i kolano biegacza

Przy bólu kolana tejpy nakleja się dość ciasno, aby wspierały kolano, ale nie za mocno, aby nie zaburzać krążenia krwi.

1. Zmierz odległość od guzowatości piszczelowej (guzek pod rzepką) do ścięgna mięśnia czworogłowego (nad rzepką). Wytnij dwa paski taśmy o długości odpowiadającej tej zmierzonej. Zaokrąglij końce tejpów.
2. Usiądź i zegnij kolano. Weź pierwszy plaster i jeden koniec przylep bez rozciągania poniżej guzowatości piszczelowej. Rozciągnij taśmę o 40 procent i przyklej po wewnętrznej stronie kolana mijając rzepkę. Drugi nierozciągnięty koniec przyklej koniec przyklej  nad rzepką. Przetrzyj taśmę, aby aktywować klej.
3. Drugi plaster przyklej tak, aby końce obu plastrów krzyżowały się lub mocno na siebie zachodziły, ale poprowadź go po zewnętrznej stronie rzepki, także naciągając go o 40 procent.
4. Utnij trzeci tejp – powinien być dość krótki.
5. Wyprostuj lekko kolano.
6. Odklej taśmę w środkowej części,  rozciągnij do 80 procent i przyłóż pod rzepką. Nienapięte końce przyklej po bokach.

Na poniższym zdjęciu opisaną technikę ilustrują tejpy różowy i niebieski. Przy bólu „rozlewającym się” na wewnętrzną stronę kolana można dodać jeszcze jeden tejp – na zdjęciu to ten fioletowy.

fot. Taping na ból kolana/ Adobe Stock, ManuPadilla

Taping kolana: stabilizacja

To technika zwana techniką McConnell'a, czyli: taping kolana na stabilizację rzepki. Jej celem jest ograniczenie niefizjologicznych ruchów rzepki, czyli ustabilizowanie jej we właściwej pozycji bez ograniczania ruchomości.

Plastrów umieszczonych ta technika nie nosi się dłużej niż 18 godzin, więc jest to metoda dobra na czas uprawiania sportu, a nie do noszenia na co dzień.

1. Wytnij dwa paski tejpa i jeden pasek sztywnego przylepca. Paski powinny być wystarczająco długie, aby zakryć rzepkę, około 7-12 cm.
2. Usiądź,  wyprostuj kolano i rozluźnij mięsień czworogłowy.
3. Umieść oba paski tejpa na rzepce, wzdłuż niej.
4. Zamocuj koniec nieelastycznego przylepca na zewnętrznej krawędzi rzepki. Pociągnij go w kierunku wewnętrznej strony kolana. Popchnij tkankę miękką na wewnętrznej stronie kolana w kierunku rzepki.
5. Zamocuj koniec przylepca na wewnętrznej krawędzi rzepki.

Taping limfatyczny kolano

Utnij dwa szerokie paski tepja o długości ok. 20 cm. Każdy z nich od jednego końca rozetnij wzdłuż tak, aby powstało 5 wąskich pasków. Rozcinanie zakończ ok. 3 cm od drugiego końca taśmy. Zaokrąglij wszystkie końce.

1. Usiądź i ugnij kolano do ok. kąta prostego.
2. Weź jeden pasek ponacinanego tejpa i nierozcięty koniec przyklej od tylnej i wewnętrznej strony kolana. Po kolei przyklejaj rozcięte paseczki bez ich naciągania. Skrajne powinny wylądować zdecydowanie pod i nad kolanem, drugi od góry także nad kolanem. A ostatnie dwa poprowadź przez rzepkę. Przyklejaj wszystkie paseczki układając je w kształt falisty.
3. Drugi ponacinany tejp przyklej analogicznie, ale od tylnej i zewnętrznej strony kolana. Cienkie paski powinny krzyżować się mniej więcej na wysokości rzepki.

fot. Taping limfatyczny kolano/ Adobe Stock, sunlight19

Taping kolana więzadła pobocznego

Technika stosowana, gdy ból kolana pojawia się po jego wewnętrznej, przyśrodkowej stronie, co najczęściej spowodowane jest urazem więzadła pobocznego piszczelowego, łąkotki przyśrodkowej lub zapaleniem ścięgna rzepki. Można zastosować pierwszą opisaną tu technikę (wyżej) wraz z dodatkowym plastrem lub tę poniższą.

1. Wytnij jeden ok. 25 cm  pasek tejpa. Zaokrąglij końce.
2. Usiądź i zegnij kolano do ok. kąta prostego.
3. Uwolnij jeden koniec taśmy i przyklej poniżej kolana od wewnętrznej strony, na górnej części mięśnia łydki. Rozciągnij taśmę o 10 procent i przyklej od wewnętrznej strony kolana w górę. Koniec przyklej bez rozciągania. Przetrzyj taśmę, aby aktywować klej.
4. Wytnij dwa paski tejpa o długości ok. 10-12 cm. Zaokrąglij końce. Uwolnij środek jednego paska, rozciągnij o 80 procent i przyłów ukośnie w miejscu bólu. Przyklej końce bez ich rozciągania.
5. Z drugim paskiem postępuj podobnie, ale przyklej go tak, by skrzyżować go z przed chwilą przylepionym tejpem.

Kolano skoczka – taping

Przy zapaleniu więzadła rzepki – to tzw. kolano skoczka – ból często jest dokuczliwy i lokalizuje się w przedniej części kolana. W takiej sytuacji można zastosować pierwszą z opisanych tu technik (taping na ból kolana – wyżej) lub następującą, prostszą:

1. Zegnij nieco kolano zmierz długość od punktu ok. 10 pod rzepką do punktu 12-13 cm nad jej górną krawędzią.
2. Utnij tejpa o zmierzonej długości. Zaokrąglij jego rogi.
3. Przyklej jeden koniec tejpa ok. 10 cm pod rzepką.
4. Ustaw kolano w niewielkim zgięciu i przyklej dość mocno rozciągniętą taśmę (40-50 procent) do więzadła rzepki i samej rzepki.
5. Zmniejsz rozciągnięcie taśmy na górnej krawędzi rzepki, wyprostuj kolano i przyklej resztę tejpa słabo go naciągając.
6. Mocno potrzyj dłonią taśmę, aby aktywować klej.

Źródło: healthline.com

Czytaj także:
Taping brzucha a odchudzanie – czy to działa?
Plastry przeciwbólowe – jak stosować?
Kinesiotaping – co oznaczają kolory plastrów?