Czy sanki są tylko dla dzieci i zawodników?

Dla wielu osób sanki nieodwołalnie wiążą się z dzieciństwem
Saneczkowanie to dziecięca niecierpliwość i emocje związane z pierwszym śniegiem, jaki spadł w zimie. Tymczasem w krajach alpejskich na sankach jeżdżą także dorośli, a specjalnie przygotowane trasy można znaleźć w prawie każdej miejscowości górskiej.
/ 15.09.2016 14:23
Dla wielu osób sanki nieodwołalnie wiążą się z dzieciństwem

Dla wielu osób sanki nieodwołalnie wiążą się z dzieciństwem. Przyzwyczailiśmy się uważać, że saneczkarstwo to rozrywka dla maluchów lub dość elitarny sport uprawiany przez śmiałków, którzy pędzą z prędkością ponad 100 km na godzinę w specjalnych rynnach lodowych.

Nowoczesne sanki

Tymczasem, głównie za sprawą rozwoju technologicznego, możemy nabyć nowoczesne sanki dla dorosłych przystosowane do jazdy rekreacyjnej. Nowe modele są wzorowane na sprzęcie wyczynowym. Zwykle mają wygodne, plecione siedziska, nisko położony środek ciężkości i są amortyzowane. Także rozwiązania skręcające zostały przeniesione z modeli wyczynowych. Jeżdżąc na takich sankach możemy skręcać podobnie jak zawodnicy, naciskając butem na metalowe, ruchome płozy, które są ustawione kątowo.
Wybierając się na sanki, powinniśmy pamiętać o podstawowych zasadach. Najważniejsza jest ochrona przed urazami, dlatego zawsze jeździmy w kasku i goglach. Jeżeli nie mamy nowoczesnych modeli sanek zadbajmy o właściwą technikę. Pamiętajmy, że na sankach nie powinniśmy hamować samymi piętami, ale całymi podeszwami. Hamowanie piętami nie dość, że jest mało efektywne, to przy dużych prędkościach grozi kontuzją. Powinniśmy także nauczyć się jeździć z ciałem względnie rozluźnionym, którym balansujemy na zakrętach.

Tory saneczkowe – gdzie i jak?

W Polsce istnieją cztery naturalne tory saneczkowe należące do klubów sportowych w Gołdapi, Karpaczu, Krynicy i Szczyrku. Najczęściej nie są one jednak dostępne dla amatorów. Niemniej jednak można zjeżdżać ścieżkami biegnącymi obok torów. W Złockiem koło Muszyny istnieje ogólnodostępny, rekreacyjny tor saneczkowy o długości 2km, którym możemy pokonać różnicę wysokości 300m.
Samo profesjonalne przygotowanie bezpiecznej trasy dla rekreacyjnych saneczek nie jest bardzo skomplikowane ani kosztowne. Potrzebujemy tylko wyznaczyć niezbyt stromy odcinek drogi, który ubijemy ratrakiem i zwilżymy wodą, aby ją utwardzić dodatkowo cienką warstewką lodu. Najważniejsze, abyśmy zabezpieczyli wszystkie zakręty i inne trudniejsze fragmenty trasy. 

Wybieramy sanki

Natomiast saneczkarstwo wyczynowe jest uprawiane na specjalnie przygotowanych to tego torach, albo naturalnych, albo sztucznych. Tor naturalny jest to odpowiednio przygotowany stok, z którego zjeżdża się wytyczoną, najczęściej slalomową trasę. Tor sztuczny ma postać rynny lodowej, w której zawodnik zjeżdża w pozycji leżącej od startu do mety, sterując, aby nie uderzyć w bandę.

Odmianą saneczkarstwa są bobsleje, które polegają na zjeździe na specjalnych saniach (także zwanych bobslejami) po sztucznym torze lodowym. Obecnie tory bobslejowe mają średnio 1500-2000m długości, spadek wysokości rzędu 8–12% i powinny mieć ponad 14 zakrętów. Prędkości w takich torach dochodzą do 130 km/h.

Redakcja poleca

REKLAMA