Tak naprawdę od momentu poczęcia, każdy system w ciele i mózgu kobiety działa nieco inaczej niż u mężczyzny – nie jest kwestia tylko biustu, macicy i jajników. Wszystko zaczyna się od pojedynczego chromosomu: męskiego Y zawierającego 25 genów i żeńskiego X z - bagatela - ponad tysiącem genów.
Liczba nie idzie jednak w parze z jakością, gdyż właśnie jeden spośród tych 25 jest odpowiedzialny za różnicę w olimpijskich rekordach między obiema płciami.
Największe różnice naturalnie zauważamy w wyglądzie, ale faktów jest więcej: mężczyźni produkują dwa razy więcej śliny niż kobiety, które z kolei szybciej uczą się mówić, znają więcej słów, mają lepszą pamięć i robią mniej przestanków typu „eeee…” w swoich wypowiedziach. Panie żyją również dłużej niż panowie, ale z kolei częściej ulegają załamaniom nerwowym i chorobom s
erca. Osobników płci męskiej prześladują za to schizofrenia i autyzm związane z brakiem zapasowych genów, jakie zapewnia chromosom X.Nasze geny sterują wydzielaniem hormonów: testosteronu, który zmienia dziecko w walecznego samca oraz estrogenu, który przygotowuje dziewczynkę do bycia matką. Hormony to jednak nie wszystko – naukowcy coraz bardziej skłaniają się do teorii, że mózg i zachowanie są niezależnie żeńskie lub męskie.
Męskie mózgi są większe, kobiece mają do 20% więcej szarej materii, ale obie płcie statystycznie tak samo radzą w sobie w testach na inteligencję, cokolwiek panowie mają na temat do powiedzenia! Większe zagęszczenie szarej substancji (w której odbywają się wszystkie najtrudniejsze procesy myślowe) sprawia, że kobiety mają lepszą zdolność do kojarzenia faktów i związków. Co wypełnia więc wielkie czaszki mężczyzn? Biała materia odpowiedzialna za wyobraźnię przestrzenną oraz płyn, dzięki któremu… panowie mogą łatwiej wytrzymać urazy głowy. Zapobiegliwa natura. Przewaga białej materii ułatwia również skupienie się na rozwiązaniu konkretnego problemu i ucisza inne procesy myślowe, gdy przychodzi pora na pracę. U kobiet jednak szybszy jest przepływ krwi w mózgu, co opóźnia demencję starczą i pozwala dłużej cieszyć się samokontrolą.
Obie płcie w wyniku tych różnic anatomicznych mózgu zupełnie inaczej postrzegają otaczający nas świat. Kobiety szybko, intuicyjnie, odgadując uczucia i emocje innych, i odpowiednio na nie reagując, zwłaszcza dzięki empatycznej komunikacji. Mężczyźni z kolei skupiają się na detalach i zamiast dużego obrazu mają bardzo wyizolowany, ale znacznie głębszy wgląd w poszczególne kwestie. Ich analiza oparta jest na logicznych zasadach i prawach natury.
Skłonność kobiet do depresji to z kolei wynik działania progesteronu, który utrudnia normalną kontrolę nad hormonami stresu. W rezultacie panie znacząco wyolbrzymiają negatywne doświadczenia i długo przeżywają negatywne myśli i emocje, zwłaszcza, jeśli mają one związek z życiem uczuciowym. Męską przeciwwagą jest skłonność do alkoholizmu, nadużycie narkotyków i aspołecznych zachowań.
Te wszystkie różnice nie oznaczają nigdy wyższości czy niższości jednej płci nad drugą. Patrząc z ewolucyjnego punktu widzenia, jesteśmy po prostu najlepiej jak można przystosowani do pełnienia swojej roli w społeczeństwie. Cechy płciowe określają również nasze prywatne życie – od kontroli nad stresem, po radzenie sobie w pracy i sposób wysławiania.
Niektóre dawne różnice jednak się zacierają i stajemy się do siebie bardziej podobni – typowym przykładem jest tu skłonność do zdrady. Tradycyjnie przywykło się myśleć, że kobiety łączą miłość z seksem, dla mężczyzn zaś są to często dwie rozdzielne sprawy. Tak rzeczywiście ukształtowane zostały nasze psychiki, ze względu na proces reprodukcji. Jednak zmiany w funkcjonowaniu społeczeństwa dzieją się przed naszymi oczami: panowie coraz częściej stają się bardzo głęboko emocjonalnie przywiązani do partnerek, panie coraz częściej pozwalają sobie na niewierność. Dawny stereotyp, wedle którego mężczyźni nie czuli się winni zdrady odchodzi w zapomnienie – ich związki coraz głębsze, co z kolei - przy wzrastającej niewierności pań - znacznie częściej kończy się również rozwodami i złamanym sercami.
Ale to już zupełnie inna historia…
Agata Chabierska
