Nie oceniaj - nawet pozytywnie
Ta pierwsza zasada jest niezwykle prosta. Brzmi dziwnie? Przecież tak miło usłyszeć: „Jesteś taka cudowna” lub „Jesteś taki mądry”. Czy aby na pewno?
Czy usłyszawszy zbyt ogólną pochwałę nie wietrzysz manipulacji? Czy tak naprawdę do końca w nią wierzysz? Łatwiej nam przyjąć słowa uznania, gdy dotyczą konkretu, faktu. Chcemy dokładnie wiedzieć, za co inni nas chwalą, wtedy też łatwiej uwierzyć w szczerość intencji. Im precyzyjniej, tym lepiej. Dlatego zamiast oceniać koleżankę jako „cudowną”, powiedz, co takiego zrobiła lub powiedziała, że poczuliśmy ciepłe uczucia w okolicy serca.
Wyrażanie uczuć
Gdy już wiadomo, o co chodzi, pora na drugi krok – rozpoznanie i nazwanie naszych potrzeb, które zostały zaspokojone dzięki czynom lub słowom koleżanki, oraz na wyrażenie uczuć, jakie w związku z tym się pojawiły. Zamiast: „Jesteś taka cudowna”, możesz powiedzieć: „Jestem ci wdzięczna i doceniam to, że zajęłaś się Julką i wzięłaś ją na spacer, ponieważ bardzo potrzebowałam spokoju”. Zamiast mówić koledze: „Jesteś taki mądry”, możesz powiedzieć: „Cieszę się, że objaśniłeś mi prawo zachowania momentu pędu. Dzięki Twojemu sposobowi tłumaczenia nareszcie zrozumiałam, o co chodzi, i dobrze się bawiłam”.
Co ciekawe, podziw wyrażony w ten sposób dostarcza radości obu stronom. Osoba podziwiana zyskuje informację zwrotną, która może stanowić dla niej wskazówkę na przyszłość oraz pewność, że jej czyny lub słowa naprawdę wzbogaciły czyjeś życie. Osoba chwaląca zyskuje bliższy kontakt ze swoimi uczuciami i potrzebami oraz poczucie głębszego kontaktu niż w przypadku nawet najlepszej, ale powierzchownej oceny.
Więcej o Porozumieniu Bez Przemocy - PBP (Nonviolent Communication - NVC) możesz dowiedzieć się na stronach: www. dojrzewalnia.pl; www.nvc.info.pl; www.nvc.com.pl. W Polsce działają już pierwsi certyfikowani trenerzy PBP z certyfikatem Center for NVC (www.cnvc.org). Książki o PBP dostępne na polskim rynku: M. Rosenberg, Porozumienie bez przemocy. O języku serca; Rozwiązywanie konfliktów poprzez porozumienie bez przemocy. Marshall B. Rosenberg w rozmowie z Gabriele Seils; M. Rosenberg, Edukacja wzbogacająca życie; L. Larsson, Porozumienie bez przemocy w mediacjach. Jak być trzecią stroną w konflikcie; I. Holler, Porozumienie bez przemocy. Ćwiczenia; A. Cyran-Żuczkowska, Wychowanie bez klapsa; S. Hart, Vi. Kindle Hodson, Empatyczna klasa. Relacje, które pomagają w nauce; T. Widstrand, M. Gothlin, N. Ronnstrom, Porozumienie bez przemocy, czyli język żyrafy w szkole.
Przeczytaj również: Negatywne uczucia - pozwalać na nie, czy ich zakazać?
