Święta wielkanocne krok po kroku

Trzy dni przed Wielkanocą Wielki Czwartek rozpoczyna Triduum Paschalne. Podczas Ostatniej Wieczerzy, dzień przed ukrzyżowaniem, Jezus pożegnał się z 12 apostołami. Było to także przygotowanie do zakończenia nauczania. Podczas tego wieczoru Chrystus ustanowił Eucharystię, zapowiedział także zdradę Judasza. Aby upamiętnić ten dzień, w każdym kościele odbywa się 1 uroczysta msza, podczas której milkną wszystkie organy, ale biją dzwony. Księża dokonują obrzędu obmycia nóg 12 wybranym mężczyznom. Wielki Czwartek to także dzień odnawiania przyrzeczeń kapłańskich.

Do staropolskich tradycji odbywających się w domach należy pogrzeb Judasza - wieszano kukłę Judasza, targano ją po wsi, palono i topiono. W nocy z czwartku na piątek kąpano się w zimnej wodzie, co miało zapobiegać ciężkim chorobom. Dziewczęta szczególnie chętnie brały udział w tym obrzędzie, gdyż istniał przesąd, że panna, która to zrobi będzie cały rok czerwona jak krew, biała jak śmietana, zdrowa jak orzech i ponętna jak jabłuszko.

Wszystkie gospodynie obowiązywał zakaz przędzenia i szycia, natomiast z chęcią piekły specjalna babę tzw. pepericzkę, którą dzielono się na cmentarzu nad grobami bliskich. W nocy zostawiano na stole okruchy dla małych duszków - "ubożąt".

Pierwszy dzień Triduum Paschalnego. W tym dniu nie odbywa się żadna Eucharystia. Wierni uczestniczą w drodze krzyżowej, która symbolizuje ostatnią wędrówka Jezusa na Golgotę. Na cześć Męki Pańskiej odbywa się liturgia oraz adoracja krzyża. Biblia głosi, że w Wielki Piątek Jezus został aresztowany, po tym jak Judasz wydał go za 30 srebrników. Jezus został skazany i ukrzyżowane.

Wielki Piątek to jeden z dwóch dni w roku, kiedy obowiązuje ścisły post. Dopuszczalny jest tylko jeden syty posiłek dziennie i ewentualnie dwa lekkie. Powinno się unikać mięsa i innych produktów zakazanych przez Episkopat

Według dawnych tradycji kobiety wyrabiały tego dnia masło, ponieważ wierzono, że będzie miało ono właściwości lecznicze. Zakazana była jednocześnie jakakolwiek praca. Na Filipinach wierni okazują swoją wiarę poprzez przybijanie własnego ciała do krzyża. W Polsce ciągle żywa jest tradycja odgrywania widowiska pasyjnego, spośród których najbardziej popularne odbywa się w Kalwarii Zebrzydowskiej. Tego dnia także urządzano pogrzeb żuru, który symbolizował trudny czas postu i umartwień.

Jest to przedostatni dzień Wielkiego Tygodnia. W tym dniu także nie odprawia się żadnych mszy. Kapłani i wierni adorują Najświętszy Sakrament.

Większości z nas, sobota wielkanocna kojarzy się ze święceniem pokarmów. Ksiądz błogosławi kolorowe święconki, w których znajduje się pokarm. W każdym koszyczku powinny się znaleźć: chleb, jajko, wędlina, ser, sól i chrzan. Wyjątkowości każdemu koszyczkowi nadają dekoracje ze świeżych kwiatów i kolorowych pisanek. Uroczyste poświęcenie pokarmów oznacza koniec postu.

Wielkanoc zaczyna się już w sobotę po zmroku, kiedy to odbywa się wigilia paschalna, podczas której odprawia się liturgię światła. Kapłan święci ogień, od którego zapala się paschał - woskową świecę symbolizującą zmartwychwstałego Chrystusa. W niedzielę wczesnym rankiem wierni gromadzą się w kościele na mszy rezurekcyjnej, którą poprzedza bicie dzwonów oznaczające zmartwychwstanie. Podczas mszy odbywa się procesja z Najświętszym Sakramentem.

Po porannej rezurekcji cała rodzina zasiada do śniadania wielkanocnego. Rozpoczyna się ono od składania sobie nawzajem życzeń i dzielenia się święconką. Na świątecznym stole nie może zabraknąć jajek, wędlin, bab i mazurków.

Na Śląsku kultywuje się tradycję chowania koszyczków ze słodyczami przed dziećmi.

Lany Poniedziałek jest to święto związane z tradycją pogańską. Inną znaną nazwą tego święta jest śmigus-dyngus. Określenie to wzięło się z syntezy dwóch różnych świąt - śmigusa i dyngusa. Podczas śmigusa ludzie delikatnie bili się nawzajem gałązkami lub witkami wierzbowymi. Święto to jest już częściowo zapomniane, chociaż w niektórych rejonach Polski nadal kultywowane. Dyngus, natomiast, jest tym, co my znamy - oblewanie wodą. Rytuał ten miał zapewnić zdrowie i dobrobyt przez cały rok, a młode panny miały nadzieję, że zostaną oblane wodą, bo to miało gwarantować szybkie zamążpójście.

Woda, którą się oblewamy, symbolizuje oczyszczenie i budzenie przyrody do życia. Dawniej w Poniedziałek Wielkanocny do tradycji należało także robienie psikusów swoim sąsiadom.