Jedną z formalności, których trzeba dopełnić przed ślubem kościelnym lub konkordatowym, jest wypełnienie protokołu przedślubnego. Wypełnia się go na około 3 miesiące przed ślubem, w obecności księdza. Czego dotyczy ten protokół? Jakich pytań można się spodziewać?
O tym, jakie dokumenty należy mieć przy sobie podczas wypełniania protokołu, powinien poinformować narzeczonych ksiądz. Z pewnością będą potrzebne dowody osobiste i świadectwa chrztu (czasem również bierzmowania, jeśli na świadectwie chrztu nie ma odpowiedniej adnotacji), a także – w przypadku ślubu konkordatowego – zaświadczenie z USC. Dokumenty te (oprócz dowodu osobistego) mają tylko 3-miesięczny okres ważności, dlatego dopiero w czasie ostatnich 3 miesięcy przed ślubem należy je odebrać i wypełnić protokół. Czasem wymagane jest także świadectwo ukończenia religii w szkole oraz zaświadczenie o odbyciu nauk przedślubnych.
Protokół przedślubny zawiera kilka grup pytań oraz osobne kolumny na odpowiedzi narzeczonej i narzeczonego. Niektórzy księża praktykują wypełnianie protokołu osobno, tak aby narzeczeni nie kierowali się nawzajem swoimi odpowiedziami.
Pierwsza grupa pytań dotyczy danych personalnych: imię, nazwisko, imiona i nazwiska rodziców, numer dowodu osobistego, data i miejsce urodzenia, chrztu, komunii, bierzmowania, adres zamieszkania swój i rodziców, stan cywilny, wykształcenie, zawód, a także wyznanie i to, jak długo narzeczeni się znają.
Kolejna grupa pytań dotyczy przeszkód małżeńskich, czyli: przeszkody niezdolności fizycznej, przeszkody węzła małżeńskiego, przeszkody występku, przeszkody pokrewieństwa, powinowactwa, pokrewieństwa prawnego, przyzwoitości publicznej, przeszkody święceń i ślubu czystości. Pojawiają się więc pytania o to, czy narzeczeni nie mają wątpliwości co do swojego stanu zdrowia i czy uważają, że będą mogli mieć dzieci, czy nie zawarli wcześniej innego związku małżeńskiego, czy nie są spokrewnieni lub spowinowaceni, czy nie składali ślubów czystości.
Trzecia grupa pytań dotyczy woli zawarcia małżeństwa zgodnie z nauką Kościoła, np. czy narzeczeni uważają małżeństwo za nierozerwalne i czy chcą mieć dzieci. Pojawiają się tu także pytania o zdrowie narzeczonych (czy w rodzinie były przypadki chorób psychicznych, czy są oni przekonani o własnym zdrowiu psychicznym, czy nie cierpią na przewlekłe choroby, czy nie nadużywają alkoholu) oraz o to, czy małżeństwo nie jest zawierane pod przymusem.
Pytania te wielu parom wydają się dziwne i niepotrzebne. Mają one jednak swoje uzasadnienie. Protokół może bowiem stanowić dowód w sytuacji, gdy para ubiega się o unieważnienie małżeństwa, np. z powodu zatajonej przez jedną ze stron choroby psychicznej lub alkoholizmu.
