Urodził się w miasteczku Stratford nad rzeką Avon. Ojciec był handlarzem wełną i zbożem, zajmował się też garbarstwem, był radnym miejskim i burmistrzem. Popadł jednak w długi i zbankrutował, dopiero w wiele lat później sławny i bogaty syn wyciągnął go z tarapatów, a nawet kupił tytuł szlachecki.
Wiliam ukończył miejscową szkołę, potem wiele czytał i zdobywał sam rozległą wiedzę. W wieku 18 lat ożenił się ze starszą od siebie Anną Hathaway i miał z nią troje dzieci. Z powodu kłopotów wyjechał do Londynu (legenda mówi, że popadł w zatarg z miejscowym obszarnikiem, w którego lasach kłusował na zwierzynę). W Londynie zainteresował się teatrem.
Najpierw w nim pracował, potem zaczął pisać na jego potrzeby. Zdobył wsparcie lorda Southamptona, w jego domu mógł poznać świetność renesansowego życia, sztuki i literatury. Nieudany spisek pod wodzą hrabiego Essexa zaćmił pomyślność Szekspira (w przeddzień planowanego zamachu na królową Elżbietę w teatrze odegrano sztukę Król Ryszard II).
Dopiero za rządów Jakuba I Szekspir ponownie zdobywa sławę, lecz wkrótce przenosi się do rodzinnego Stratfordu i tam umiera. Wczesne komedie Szekspira promieniują optymizmem, radością życia i świata, lecz zawierają już wiele głębokiej prawdy życiu. Utwór Sen nocy letniej tchnie radością i pięknem renesansu, wyraża pochwałę natury i jej uroków.
Zobacz też : Podłoże społeczno - polityczne epoki
Wesołe kumoszki z Windsoru dają pocieszne sceny rodzajowe z życia mieszkańców angielskiej prowincji. W Jak wam się podoba widzimy obronę przyrodzonej równości ludu przeciw prawom feudalnego dziedziczenia oraz zło i występki krzewiące się dworach.
Ośmiesza sztuczną i fałszywą dworską modę literacką. Ostatnia pogodna komedia Wieczór Trzech Króli pokazuje pełne renesansowego piękna i wesołości życie na wymarzonym, idealnym dworze.
Następny etap twórczości Szekspira cechuje tragizm. Najpiękniejszy w literaturze obraz młodzieńczej miłości - Romeo i Julia - kończy się tragicznie: typowa dla feudalnych panów duma i nienawiść powoduje śmierć bohaterów.
Obserwacja Anglii i toczących się dramatycznych walk o władzę zapoczątkuje cykl dramatów poświęconych władcom i problemom historycznym.
Utwory te są ponure i pełne rozpaczy, chwieje się w nich wiara w moc człowieka, w jego dobroć i możliwość zmiany świata na lepsze. W dramacie Juliusz Cezar zarówno władca, jak i republikanie-spiskowcy przedstawieni są w niekorzystnym świetle.
Tłum rzymski jest masą pozbawioną wartościowych przywódców. Kupiec wenecki pokazuje skutki nienawiści, która wypacza charaktery i zatruwa prześladowców i prześladowanych.
Najgłębszym i najtragiczniejszym utworem Szekspira jest niewątpliwie Hamlet, którego bohater uosabia tragedię humanisty marzącego o lepszy życiu, a dostrzegającego jedynie zło, którego nie potrafi naprawić.
Zobacz też : William Szekspir - Hamlet
Dramat Otello podejmuje temat równości ludzi bez względu na kolor skóry i pokazuje zabawne skutki chorej zazdrości. Tragedia Król Lear opowiada o losie starego władcy, który poznaje cierpienie, zło i niesprawiedliwość.
Problem żądzy władzy i zgubne skutki tej namiętności pokazuje dramat Makbet. Stopniowo Szekspir pokonuje rozpacz i rozczarowanie, odzyskuje wiarę w człowieka, w ostateczne zwycięstwo prawdy i sprawiedliwości. Jego ostatnie sztuki brzmią pogodnie i optymistycznie.
Jedną z nich jest Burza, w której przy pomocy baśniowych postaci autor wyraża swą głęboką wiarę w zwycięstwo człowieka nad przyrodą, w pokonanie tragicznych sprzeczności. Szekspir jest również autorem 154 sonetów pełnych refleksji filozoficznych. Porusza w nich problemy związane z przemijalnością czasu, odradzającym się życiem, śmiercią.
Utrzymane w barokowej poetyce, świadczą o tym, że twórczość tego Anglika przerasta swą epokę i stanowi zapowiedź baroku. Dzieła Szekspira pokazują współczesną mu epokę, jej ludzi, kulturę i obyczaje. Stworzone postacie są pełne głębokiej prawdy.
W swych utworach autor zawarł głęboką mądrość ludu i przepych renesansowej kultury. Był humanistą w najpiękniejszym tego słowa znaczeniu: człowiek był dla niego najcenniejszą wartością, a krzywda ludzka największym złem.
