Od zabawy do czytania

Od zabawy do czytania
Kiedy właściwie rozpoczyna się nauka czytania i jaka część mózgu jest za nią odpowiedzialna? Naukowcy zajmujący się badaniem przyczyn dysleksji, uważają że należy ich upatrywać w stopniu rozwoju obszaru językowego… w mózgu.
/ 07.07.2009 10:54
Od zabawy do czytania

Zauważyli oni także, że istnieje szereg czynności dnia codziennego, które wpływają na powstawanie nowych obwodów i połączeń nerwowych odpowiedzialnych za naukę i poznawanie języka. Do czynności tych należy zaliczyć wszystko to, co wiąże się z dotykaniem, nazywaniem przedmiotów znajdujących się w bliższym i dalszym otoczeniu, mówienie o nich i własnych odczuciach jak również uśmiechanie się. Dlaczego tak się dzieje?

Otóż dźwięki, które znamy są łatwiej identyfikowane przez mózg z ich znaczeniem. Jeśli wystarczająco często dziecko słyszy dane słowo, jego mózg zaczyna analizować je pod względem najmniejszych elementów, co później ułatwi mu odczytanie owego słowa, gdyż literom przyporządkuje właściwe dźwięki. I mimo, że dla wielu osób czytanie jest czynnością mechaniczną, to jednak potrafi przysporzyć wielu trudności. Dlatego też warto – będąc rodzicem – zadbać o wprowadzenie dziecka w naukę czytania.

Oto kilka rad, jak można to zrobić:

1. rozbudzaj w dziecku motywację do czytania – pokaż własnym przykładem, że czytanie jest ciekawe, przynosi radość i odprężenie – ustal stałą porę w ciągu dnia, kiedy czytasz dziecku, razem z dzieckiem odwiedzaj bibliotekę, a kiedy będzie wystarczająco duże – załóż mu kartę biblioteczną, czytajcie czasopisma dla dzieci;

2. nadawaj czytanym słowom charakter ekspresyjny – zaznaczaj rymy, wypowiedzi różnych bohaterów, czytaj różnymi głosami;

3. śpiewaj razem z dzieckiem, ucz je dziecięcych rymowanek i wierszyków;

4. zachęcaj dziecko do rysowania, kolorowania, układania, wycinania – w pierwszych latach życia dziecka bardzo ważne dla rozwoju mózgu jest pobudzanie go poprzez różne formy aktywności manipulacyjnej;

5. rozmawiaj – niemalże o wszystkim, nazywaj przedmioty z otoczenia, mów do czego służą, mów co czujesz, wyjaśniaj nowe sytuacje, omawiaj zachowania bohaterów książek i bajek, mów o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości;

6. słuchaj tego, co mówi dziecko i staraj się rozumieć jego wyjaśnienia, jeśli trzeba poprawiaj popełniane przez niego błędy w wymowie, ale rób to taktownie, by nie zniechęcić do dalszych wypowiedzi, nie ignoruj pytań dziecka nawet jeśli są męczące;

7. rozwijaj zainteresowania dziecka związane z liczeniem, segregowaniem, mierzeniem, gotowaniem, czytaniem i pisaniem – nigdy nie lekceważ pytania dziecka „Jaka to litera?, Co tu jest napisane?”;

8. ucz słuchania, rozwiązywania problemów i przestrzegania kolejności, utrwalaj w dziecku postawę szacunku dla osoby mówiącej i słowa;

9. wybieraj dla dzieci gry o charakterze językowym, które pozwalają budować nowe słowa, zmuszają do właściwej odmiany wyrazów i rozpoznawania dźwięków odpowiadających poszczególnym literom;

10. udzielaj precyzyjnych – na miarę dziecka – wyjaśnień, jeśli pyta o znaczenie słów;

11. wyjaśniaj sens przenośni, przysłów i powiedzeń, by rozwijać myślenie abstrakcyjne dziecka;

12. ucz rozróżniać fikcję od rzeczywistości;

13. nie omijaj trudnych słów i pojęć – one też są częścią języka;

14. obdarzaj uwagą czytające dzieci;

15. sam otaczaj się książkami i czytaj dla przyjemności.

Redakcja poleca

REKLAMA