Niepełnosprawność rodzeństwa w oczach dziecka

Niepełnosprawność rodzeństwa w oczach dziecka
Niektórzy rodzice dowiadują się jeszcze przed porodem, że urodzi im się niepełnosprawne dziecko, inni muszą zmierzyć się z tą trudnością na sali porodowej lub jeszcze później. Ta sytuacja wywołuje szereg napięć między rodzicami. I to na ich rozpaczy koncentruje się w dużej mierze oferowana im pomoc psychologiczna. A co się dzieje z rodzeństwem dziecka niepełnosprawnego?
/ 15.03.2010 19:51
Niepełnosprawność rodzeństwa w oczach dziecka

Jeśli w rodzinie jest już dziecko, to oczekuje ono pojawienia się rodzeństwa z równą mocą co sami rodzice. Kolejne dziecko w rodzinie powoduje, że uwaga rodziców skoncentrowana do tej pory wokół jedynaka ulega rozproszeniu na dwoje dzieci. Dziecko niepełnosprawne tej uwagi wymaga więcej niż zdrowy syn czy córka – częste wizyty lekarskie, rehabilitacja, poszukiwanie pomocy dla siebie i dziecka sprawia, że zdrowe rodzeństwo schodzi na plan dalszy.

O tym warto wiedzieć

W sytuacji niepełnosprawności jednego z dzieci rodzice często nie potrafią uporządkować własnych emocji, z tym samym problemem styka się zdrowe rodzeństwo. Jakie myśli kłębią się w dziecięcych główkach:

1. Rodzice mnie nie kochają – cały czas poświęcają Ani/Wojtkowi,

2. Zrobiłem coś złego – rodzice nie bawią się ze mną, nie czytają mi już bajek, nawet zapomnieli o moich urodzinach,

3. Muszę być coraz lepszy, lepszy za siebie i za brata/siostrę, żeby rodzice się cieszyli,

4. To mój brat/siostra, ale nie chcę takiego rodzeństwa,

5. Co ja powiem kolegom i koleżankom.

Polecamy: Moje niepełnosprawne rodzeństwo

O tym warto pamiętać

Dziecko ma prawo do informacji na jego miarę – szczerze trzeba powiedzieć córce lub synowi o chorobie czy niepełnosprawności rodzeństwa. Weź pod uwagę wiek swojej pociechy i nie zasypuj jej medycznymi szczegółami, tylko odpowiadaj na pytania. Tak jak wy dorośli musieliście dać upust swoim emocjom i smutkowi, tak i wasze dziecko będzie tego potrzebowało.

Może nie umieć nazwać żalu, smutku i złości, może nawet nie wiedzieć dlaczego właściwie płacze lub krzyczy, ale na taką reakcję należy dać dziecku przyzwolenie.

Niepełnosprawność swojego rodzeństwa może zacząć rozumieć dopiero z czasem, gdy zetknie się z jego ograniczeniami. Problem z akceptacją niepełnosprawnego rodzeństwa przez zdrowe dziecko może przybrać na sile w okresie dojrzewania. Wasze zdrowe dziecko będzie musiało zmierzyć się w tym czasie z nieprzyjemnymi uwagami rówieśników na temat niepełnosprawności rodzeństwa. Oczywiście nie musi tak być, ale jeśli się tak stanie – będzie to dużym problemem dla nastolatka.

Redakcja poleca

REKLAMA