Jak radzić sobie z dziecięcą fantazją?

Zabawy mogą kształcić, dlatego najlepiej wybierać właśnie te rozwijające i uczące dziecko wiele nowych rzeczy!
Dlaczego dzieci fantazjują? Fantazja oznacza ucieczkę do własnego świata czy jest przejawem niezwykłej kreatywności? Co jest powodem kłamstw u dzieci? Na co powinniśmy zwrócić uwagę w naszych reakcjach na dziecięce fantazje?
Zabawy mogą kształcić, dlatego najlepiej wybierać właśnie te rozwijające i uczące dziecko wiele nowych rzeczy!

Córka fantazjuje! Opowiada historie, które nie miały miejsca! Co z nią zrobić? Nie chcemy niszczyć jej fantazji, wyobraźni, ale to jest męczące – nie możemy rozróżnić, co jest fikcją, a co nie!

Odpowiedź psychologa:

Dzieci często fantazjują, zwłaszcza przedszkolaki - co i rusz opowiadają niestworzone historie. Czasem są one bardzo ubarwione i mocno przesadzone, a innym razem dotyczą spraw codziennych i wtedy maluchy po prostu mijają się z prawdą.

Dzieci kłamią z wielu powodów; by ubarwić rzeczywistość, by choć na chwilę zbliżyć się do ulubionej postaci z bajki - wierzą, że Kubuś Puchatek bawił się z nimi w berka, by uniknąć kary, by zaimponować rówieśnikom, by zwrócić na siebie uwagę. Niekiedy mówią coś co nie jest prawdą, bo chciałyby, żeby fantazja była rzeczywistością.

Wszystko zależy od sytuacji.

Jeśli dziecko mówi o niesamowitych przygodach, jakie je dziś spotkały - możesz je pochwalić za odwagę i mądrość jakimi dziecko musiało się wykazać, by dokonać tych wielkich czynów. Możesz też zaznaczyć, że jak dorośnie to na pewno poradzi sobie z jeszcze większymi wyzwaniami. Możesz też wykazać zrozumienie mówiąc: "Wiem, chciałabyś, żeby to się zdarzyło."

Jeśli widzisz, że dziecko kłamie, bo właśnie zrobiło coś złego i nie ma odwagi by się przyznać, więc obarcza winą nawet ulubioną maskotkę możesz powiedzieć: "Upierzemy tę bluzkę, nic takiego się nie stało, każdemu zdarza się wylać sok." 

W reakcjach rodziców na fantazje dziecka ważne jest, by reakcje te był:
- pełne miłości i zrozumienia dla dziecka;
- oddzieleniem prawdy i fantazji: "Wiem, że chcesz, żeby tak się stało, ale to jest tylko bajka";
- wyrazem zrozumienia dla niezręczności dziecka.

Szczególnie w przypadku małych dzieci nie ma co ich karać za mijanie się z prawdą - dla nich najważniejsze są komunikaty płynące od rodziców, dzięki którym zaczynają rozumieć różnicę między fikcją a rzeczywistością.

A skoro jesteśmy już przy temacie kar za fantazjowanie, to warto zwrócić Pastwa uwagę na to, by nie karć dzieci za mówienie prawdy. 

Czytaj także: Czy dawać dziecku klapsa?

Redakcja poleca

REKLAMA