Miłość do mamy pojawia się z chwilą przyjścia dziecka na świat. Jak silne to uczucie, można wyczytać w oczach każdego noworodka, który kilka minut po narodzinach zachłannie wpatruje się w swoją rodzicielkę, jakby chciał powiedzieć: „Już jestem, teraz musisz mnie pokochać”. Z każdym dniem to uczucie będzie ulegać różnym przemianom, a niektóre mogą zaskoczyć.
Synek w zalotach
Nie pozwala porozmawiać przez telefon. Chce, byś przebywała tylko z nim. Ciągnie cię za nogę, gdy rozmawiasz z jego tatą, tylko tobie chce pokazać swoje wieże z klocków. Oświadczył, że kiedyś się z tobą ożeni. Cieszysz się, że cię kocha, ale siła tego uczucia trochę cię przeraża.Wiele dzieci, głównie chłopców między trzecim a szóstym rokiem życia obdarza intensywnym uczuciem rodzica płci przeciwnej. Często towarzyszy temu zazdrość o relację łączącą mamę i tatę, choć faworyzowanie mamy nie wynika z uprzedzeń wobec taty. Bardzo rzadko w ten sposób może ujawniać się rywalizacja z ojcem lub żal i złość na niego, ale wtedy potrzebna jest pomoc psychologa.
Jak się zachować
- Traktuj zachowanie syna jako naturalne. Jeśli ci się oświadcza, spokojnie wytłumacz, że małżeństwo z tobą jest niemożliwe, bo jesteś jego mamą i masz już męża. Zapewnij synka, że gdy dorośnie, pozna wspaniałą osobę, z którą zechce spędzić życie.
- Nie odtrącaj malucha na korzyść ojca. Takie postępowanie może sprawić, że jego zazdrość stanie się silniejsza. Dziecko może nabrać przekonania, że tata rzeczywiście jest dla niego zagrożeniem. Kiedy maluch wpycha się między was, przytulcie go, by nie czuł się odrzucony.
- Nie okazuj dziecku nadmiernego zainteresowania. To może zniekształcić u chłopca obraz relacji rodzinnych.
- Nie wykorzystuj uczuć synka przeciw jego tacie. Nie mów: „Zobacz, jak mój synek mnie kocha” albo „Tylko na ciebie mogę liczyć”. To zaburzy relacje między członkami rodziny i podkopie autorytet taty.
- Nie wystawiaj dziecięcych uczuć na licytację. Nie pytaj kogo bardziej kocha. Dziecko powinno wiedzieć, że można kochać więcej osób równocześnie, a nawet zwierzęta czy lalki.
- Zachęć partnera do spędzania z dzieckiem więcej czasu. Wspólne wycieczki, gra w piłkę sprawią, że stosunki między mężczyznami staną się bardziej zażyłe. Synek zrozumie, że nie może zająć miejsca ojca, ale może być do niego podobny.
Zapatrzona w mamusię
Córeczka bacznie cię obserwuje i marzy, by stać się twoją kopią. Nic nie umknie jej uwadze – nowa szminka do ust, korale, torebka czy lakier do paznokci. Gdy tylko trafi się okazja, wkłada na stópki twoje szpilki. Czy to coś złego? To naśladowanie osoby znaczącej, zachowanie, które pojawia się u większości dzieci. Córkom pomaga identyfikować się z płcią, przymierzać się do roli kobiety i matki. Pierwsze próby naśladowania widać już u trzyletnich dziewczynek. I wcale nie kończą się na zainteresowaniu własnym wyglądem.- Pamiętaj, że stale jesteś na celowniku. Staraj się dawać dobry przykład jako kobieta. Obserwując cię, córka zdobywa wiedzę o swojej płci, o tym, jak być kobietą, jak o siebie dbać. Przejmuje nawet twoje zasady żywienia. A patrząc, jak np. odnosisz się do jej taty, przyswaja jako właściwy sposób traktowania mężczyzn.
- Pokaż, że bycie kobietą to coś więcej niż strojenie się, malowanie i gotowanie. Pomóż córce rozwijać różne pasje. Dowiedziono, że dziewczęcy brak talentu do przedmiotów ścisłych często bywa efektem nierozbudzania u dziewczynek zainteresowania w tym kierunku. Nie kupuj tylko lalek, wózków i serwisów do herbaty, podaruj także klocki, piłkę, lornetkę, globus.
- Szanuj upodobania, nawet jeśli różnią się od twoich. Nie narzucaj córce swojego stylu. Jeśli kocha kolor różowy, trudno – większość dziewczynek przechodzi podobną fascynację.
- Nie traktuj córki jak rywalki, gdy tata zacznie dla niej odgrywać większą rolę. Relacja z mamą jest szczególna – bezwarunkowa miłość, okazana córce w dzieciństwie, da jej siłę na całe życie. W oparciu o nią zbuduje poczucie własnej wartości, wiarę w to, że może wiele, że może kochać innych.
- Nie bądź nadopiekuńcza, staraj się rozniecić w córce ciekawość świata, chęć do działania i ryzyka. To sprawi, że w przyszłości twoja duża dziewczynka nie będzie się bać samodzielności, życia na własny rachunek. Łatwo określi, co lubi, do czego dąży i jak chce to osiągnąć.
- Jeśli popełnisz błąd, przyznaj się do tego. Szczególnie dziewczynki powinny wiedzieć, że każdy ma prawo do błędów i słabości.
