To, jakim ojcem będzie Pani mąż, a Pani matką, w dużym stopniu zależy od wcześniejszych doświadczeń: jak byliście Państwo wychowani, jaki mieliście kontakt z własnymi rodzicami. Ma na to wpływ także jakość Państwa związku. Wspólne ponoszenie odpowiedzialności, wzajemnie wspieranie się, rozmawianie o przeżyciach. Taka postawa bardzo pomaga być rodzicem. Mężczyznę wzmacnia jako ojca – troskliwego, wspierającego, rozumiejącego. Kobiecie zaś daje oparcie i pomaga poczuć się pewniej w początkowym okresie macierzyństwa.
Ważne jest też, jak młodzi ludzie radzą sobie z presją ze strony otoczenia i wzorcami narzuconymi przez kulturę. Każde z Państwa inaczej myślało o nowej roli. Kobieta częściej wyobraża sobie, jak będziecie się zajmować maleństwem i troszczyć o nie. Mężczyzna – co wartościowego może mu przekazać, czy udźwignie nową odpowiedzialność, jak utrzyma rodzinę.
Z pewnością uda się Państwu stworzyć zgrany rodzicielski duet, którego dziecko potrzebuje. Zaangażowanie obojga rodziców pozwala na bardziej wszechstronne poznawanie otoczenia i dostarcza bardziej zróżnicowanej stymulacji. Warto też dzielić się opieką. Psycholodzy, analizując zachowanie matek i ojców wobec małego dziecka, zwrócili uwagę na liczne podobieństwa. Widok niemowlęcia powoduje u mężczyzn, tak samo jak u kobiet, przypływ silnych, pozytywnych emocji. Tatusiowie dotykają swego dziecka podobnie jak mamy: od dotyku opuszkami palców do całej dłoni, od kończyn do głowy i twarzy. Słysząc płacz malucha, też reagują silnym pobudzeniem (podwyższone ciśnienie krwi, przyspieszone tętno) i równie szybko podejmują działania, by uspokoić pociechę.
Większa wrażliwości mam na zachowania dziecka nie musi wynikać z lepszej predyspozycji do interpretowania sygnałów emocjonalnych. To rezultat większego doświadczenia. Gdy mężczyzna często angażuje się w opiekę nad niemowlęciem, trafnej ocenia, czego ono pragnie. I tym chętniej to robi.
dr Eleonora Bielawska-Batorowicz, psycholog, na Uniwersytecie Łódzkim zajmuje się naukowo psychologią prokreacji, czyli doświadczeniami w okresie ciąży, porodu, macierzyństwa i ojcostwa, udziela pomocy terapeutycznej kobietom w powikłanej ciąży
