Do dnia dzisiejszego przeprowadzono niezliczone badania oraz wydano mnóstwo książek i artykułów dotyczących dysleksji rozwojowej dzieci – tematem trudności w czytaniu i pisaniu dzieci zajęto się rzetelnie, dogłębnie, z wielką pasją. Niestety nie można tego powiedzieć o zagadnieniu dysleksji dorosłych – rzadko kiedy zauważanej i podejmowanej, chociażby w akademickich dysputach.
Dysleksja jest dolegliwością całego życia – fakt ten już dawno został stwierdzony przez współczesną pedagogikę i psychologię. Tym bardziej niepokoi, że dysleksja dorosłych pozostaje nadal niezbadana i bliżej nieokreślona.
Polecamy: Proces nauki czytania i pisania
Zajęcie się dysleksją dorosłych staje się tym bardziej naglącym, gdy najnowsze badania naukowe wskazują na zmienność objawów dysleksji rozwojowej.
Zaobserwowano, że przejawy trudności w czytaniu i pisaniu, jak też objawy poszczególnych dysfunkcji, mogą zmieniać się z wiekiem: niektóre trwają przez całe życie, inne ustępują, pojawiają się nowe symptomy – przy tym są one różne u dzieci, młodzieży i dorosłych.
Szacunkowo mówi się o 5% dorosłych dyslektyków wśród populacji osób dorosłych. Oznacza to, że 5% ludzi dorosłych z uwagi na ich trudności komunikowania się za pomocą czytania i pisania, musi mierzyć się z wynikającymi z tego komplikacjami we wszystkich dziedzinach życia zawodowego oraz w codziennym funkcjonowaniu. Z tej perspektywy dysleksja dorosłych staje się istotnym problemem społecznym.
Polecamy: Czy dysleksja jest przeszkodą w rozwoju kariery
Potrzeba badań
W Polsce badania nad dysleksją dorosłych zapoczątkowała H. Jaklewicz wraz z Zespołem Poradni Nerwic Wojewódzkiej Przychodni Higieny Szkolnej w składzie: M. Bogdanowicz, W. Loebl, D. Męcik, B. Lewandowska. Jednak ze względu na brak narzędzi badawczych, o dysleksji dorosłych wiemy wciąż niewiele. Właściwymi testami badawczymi dysponują tylko psychologowie w Wielkiej Brytanii i od niedawna w Republice Czeskiej.
W dniach 28 – 29 listopada 2009 roku w Gdańsku odbyła się pierwsza w Polsce Międzynarodowa konferencja „Dysleksja w wieku dorosłym”, zainicjowana i zorganizowana przez prof. M Bogdanowicz, a współorganizowana przez Instytut Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego i Polskie Towarzystwo Dysleksji, której wnioskom i zaproponowanym rozwiązaniom przyjrzę się w kolejnych artykułach poświęconych dysleksji dorosłych.
Opracowanie: pedagog Kinga Ignaszewska – Łaz
Źródło: Biuletyn Polskiego Towarzystwa Dysleksji Nr 1 (6) 2010