Podczas grzybobrania obowiązuje jedna, główna zasada - jeśli nie znasz jakiegoś grzyba, lepiej będzie gdy zostawisz go w lesie. Zwłaszcza że w niektórych przypadkach taka pomyłka może kosztować życie. Nie niszcz jednak niejadalnych grzybów - są one potrzebne lasowi!
Muchomor czerwony
Występowanie
Muchomora spotkać można zarówno w lasach iglastych, jak i liściastych.
Charakterystyka
Pomimo efektownego wyglądu, to jeden z najczęściej spotykanych trujących grzybów. Na szczęście nie da się go pomylić z żadnym innym gatunkiem - czerwony kapelusz w białe plamki to bardzo charakterystyczny element.
Muchomor czerwony to chyba najbardziej znany i najłatwiej rozpoznawalny niejadalny grzyb, dlatego zatrucia nim zdarzają się stosunkowo rzadko.
Pochodzenie nazwy
Jest bardzo pospolity, jego kapelusz może osiągać różną wielkość, niekiedy dochodzącą do imponujących rozmiarów. Nazwa "muchomor" pochodzi od celu, do jakiego były one dawniej używane - do trucia much.
Muchomor sromotnikowy
Fot. Fotolia
Charakterystyka
Muchomor sromotnikowy bywa mylony z kanią lub gąską zieloną. Kania ma jednak łuski na kapeluszu, podczas gdy muchomor jest na ogół gładki. Z kolei gąska nie ma pierścienia i pochwy, a jej blaszki na ogół są mocno żółte.
Jak widać, różnice w wyglądzie tych grzybów nie są zbyt duże, dlatego jeśli nie jesteś wytrawnym grzybiarzem, lepiej nie zajmuj się zbieraniem kań ani gąsek!
Zatrucia muchomorem sromotnikowym
Najwięcej poważnych zatruć grzybami w Polsce jest spowodowanych właśnie spożyciem muchomora sromotnikowego. Skutki są opłakane - toksyny czynią ogromne spustoszenie w organizmie, co najczęściej prowadzi do śmierci. Nawet polizanie kapelusza tego grzyba może mieć poważne konsekwencje zdrowotne.
Objawy zatrucia
Objawy zatrucia występują niestety dość późno, najczęściej po 12 godzinach. Po upływie tego czasu organizm jest zdewastowany - wątroba i nerki są zniszczone, a jelita uszkodzone.
To właśnie dlatego często jest już zbyt późno na realną pomoc zatrutemu pacjentowi. Grzyb jest trujący nawet po ugotowaniu lub upieczeniu. Nie ma również charakterystycznego smaku ani zapachu.
Muchomor jadowity
Fot. Fotolia
Charakterystyka
Muchor jadowity to kolejny śmiertelnie trujący grzyb, który często bywa mylony ze swoim niegroźnym krewniakiem. Muchomor jest łudząco podobny do młodej pieczarki. Toksyny tego grzyba są identyczne jak muchomora sromotnikowego, dlatego jest on naprawdę niebezpieczny. Występuje jednak rzadziej.
Miąższ muchomora jadowitego ma nieprzyjemny, duszący zapach. U młodych pieczarek blaszki są białe, potem jednak stają się bardziej różowe, a stopniowo brązowe. To podstawowa różnica, ponieważ blaszki muchomora jadowitego pozostają białe.
Muchomor królewski
Występowanie
Objawy zatrucia
Szatan - goryczak żółciowy
Występowanie
Charakterystyka i objawy zatrucia
Metoda rozpoznania jest łatwa - wystarczy dotknąć językiem fragmentu kapelusza. Gorzko-kwaśny smak da się wtedy odczuć, a niewielki kontakt z szatanem nie jest szkodliwy.
Warto nadmienić, że tak powszechne określanie goryczaka żółciowego jako szatana jest niepoprawne. Tak naprawdę powinniśmy tak nazywać borowika szatańskiego, który właściwie nie występuje w Polsce. Stąd tak powszechne nazywanie goryczaka szatanem.
Krowiak podwinięty
Występowanie
Bardzo często spotykany. Rośnie we wszystkich typach lasu i w szczególności przy świerku, dąbie i olszy.
Charakterystyka
Brzeg kapelusza jest mocno wywinięty, kolor w różnych odcieniach brązu.
Gołąbek wymiotny
Występowanie
Rośnie w lasach iglastych. Rośnie w kwaśnych glebach porośniętych gęstymi mchami.
Charakterystyka
Kapelusz mocno czerwony, plamisto blaknący. Skórka jest kleista, a smak bardzo palący.
Gąska siarkowa
Występowanie
Rośnie w lasach liściastych i mieszanych. W szczególności pod uschniętymi gałęziami wśród traw.
Charakterystyka
Wbrew pozorom, kapelusz nie zawsze jest żółty - czasem ma również kolor brązowy. Blaszki są żółte, a miąższ ma intensywny, siarkowy zapach.
