Fot. Fotolia
Legenda związana z powstaniem faworków
Można powiedzieć, że faworki powstały zupełnie "przez przypadek". Młody cukiernik (przez nieuwagę) upuścił na olej pasek ciasta pączkowego. Pasek utworzył warkocz, a przestraszony cukiernik ,chcąc uniknąć kary, posypał wytwór cukrem, co dało nowy przysmak. Na początku faworki były ciężkie i tłuste tak jak pączki, ale lata praktyk domowych gospodyń zaowocowały lekkim i chrupiącym deserem.
Faworki – skąd ta nazwa?
Nazwa faworki pochodzi od francuskiego "faveur", co znaczy wstążeczka, cienka tasiemka. Jednakże w Polsce w latach 30. XX wieku była używana mniej poetycka nazwa – chrust, chruścik. Przysmak ten wywodzi się ze Śląska i jest charakterystyczny dla okresu hucznych zabaw, czyli karnawału. Jednakże faworki były też przedmiotem konkursu talentów, bowiem panny na wydaniu produkowały ten przysmak, by pokazać, że są dobrymi gospodyniami.
Obecnie nie wyobrażamy sobie tłustego czwartku bez pączków oraz faworków. Są to tak popularne smakołyki, że z łatwością znajdziemy na nie przepis w każdej książce kucharskiej, zatem do dzieła!
Zobacz jak zrobić faworki:
Prosty przepis na faworki
Składniki:
- 2 szklanki mąki
- 4 żółtka
- łyżka spirytusu
- pół łyżeczki cukru
- pół łyżeczki soli
- 4 łyżki śmietany
- olej do smażenia
- cukier puder do posypania
Przygotowanie:
Mąkę, żółtka, śmietanę, cukier, sól oraz ocet mieszamy w misce. Następnie na stolnicy wałkujemy ciasto na bardzo cienki placek (najlepiej podsypać stolnicę mąką, gdyż ciasto nie będzie się wtedy do niej przylepiać). Po rozwałkowaniu wycinamy prostokąty, robimy w środku nacięcie nożem i jeden koniec ciasta przewlekamy przez dziurkę. Następnie tak przygotowane ciasto układamy na patelni z rozgrzaną oliwą i czekamy aż wypiek się zarumieni. Posypujemy cukrem pudrem i możemy podawać!
Odrobina octu lub spirytusu dodana do ciasta zapobiegnie nadmiernemu wchłanianiu tłuszczu.
Zobacz także: Jak zrobić faworki?