Wszyscy ogólnie rozumiemy znaczenie pojęcia pracoholizm, ale często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak sam fakt bycia pracoholikiem może wpłynąć na nasze życie i relacje z najbliższymi. Sprawdź, czym jest to uzależnienie i poznaj 5 typów pracoholików.
Choroba, uzależnienie czy dysfunkcja psychiczna?
Pracoholizm rozumiany jest jako uzależnienie, polegające na odczuwaniu przymusu pracy. Osoby cierpiące na tę chorobę, żyją swoją pracą, a nawet są jej podlegli.
Niestety wielu uzależnionych od swojego zawodu, nie jest świadoma niebezpieczeństwa, w jakim się znajduje. Nadgodziny, zabieranie pracy do domu, niechęć do wzięcia urlopu oraz zaniedbywanie swojego zdrowia, życia rodzinnego czy brak snu są dla pracoholika chlebem powszednim. Osoby z zaburzeniami są przekonane, że lubią swoją pracę, a to, że poświęcają jej tak wiele czasu, sprawia im przyjemność.
Pracoholizm to uzależnienie, takie samo jak narkomania i alkoholizm. Niestety, w świadomości społecznej niezwykle rzadko pracoholizm uznawany jest za poważny problem. Bycie pracusiem albo bizneswoman jest modne, wpisuje się we współczesne trendy i styl. Wizerunek zaradnej kobiety sukcesu powszechnie utożsamiany jest z ambicją i inteligencją.
Typy pracoholików
Psychologowie wyróżniają 5 typów pracoholików.
- Do szpiku kości to osobą, która nie wyobraża sobie życia bez pracy, jest nią przesiąknięta i nie dostrzega swojego problemu. Lęk przed utrata pracy jest na tyle silny, że perfekcyjny pracoholik jest w stanie pracować niemal ciągle – w biurze, w domu, nocą.
- Nawrócony pracoholik, czyli ktoś, która solidnie wykonuje swoje obowiązki, ale nie zostaje po godzinach. Gdy wybije magiczna godzina 17, ucieka z biura, ponieważ ma świadomość, że przez ostatnie 8 godzin wykonał wszystko, co musiał zrobić.
- Pracoholik sytuacyjny to ktoś, kto ponadprzeciętnie zajmuje się pracą wyłącznie wtedy, gdy zmusza go sytuacja, a więc tuż przed oddaniem miesięcznego raportu dla przełożonego.
- Pseudopracoholicy czyli pracownicy, którzy dla osiągnięcia własnych korzyści udają ogromną chęć do pracy i aktywność zawodową. Najczęściej robią to na pokaz, aby dostać awans czy premię.
- Pracoholik uciekinier to przypadek osoby z różnymi problemami, który w pracy i wielu obowiązkach dostrzega możliwość ucieczki od rzeczywistości. Życie zawodowe tratuje więc jako antidotum na własne bolączki.
