Asertywne zachowanie odrzuca krytykowanie osoby, ocenę, ubliżanie. Idealnie byłoby, gdyby wszyscy reprezentowali taki właśnie sposób komunikacji. Wówczas relacje interpersonalne byłyby nie tylko bardziej poprawne, lecz również dużo głębsze.
Asertywność należy ćwiczyć, a wówczas okaże się, że przychodzi w coraz bardziej naturalny sposób. Bardzo trudno przyjąć taką postawę w pracy, a szczególną trudność w tym zakresie mają kobiety. Dlaczego akurat one mają problem z otwartym wyrażeniem swoich potrzeb, odmawianiem komuś? Wynika to ze stereotypowego wychowania z podziałem na płeć.
Porzuć stereotyp
Kobiety wychowywane są w poczuciu, że powinny być bardziej uległe niż asertywne. To kobieta powinna ustąpić w momencie konfliktu, ponieważ ona jest kojarzona z łagodnością, cierpliwością oraz wyrozumiałością. Te cechy są bardzo związane z rolą żony i matki czyli oczekiwaniami społecznymi. Dlatego też kobietom ciężko przychodzi sygnalizowanie swoich potrzeb, gdyż są one uczone, by odczytywać potrzeby innych. Stereotypową cechą charakterystyczną dla kobiet jest również empatia.
Wymaga to wczuwania się w sytuację innych, a co za tym idzie, pomoc w trudnych sytuacjach. Wiąże się to często z odrzuceniem własnych problemów, a zaangażowanie się w opiekę nad bliskimi, znajomymi czy przyjaciółmi. Od nich wymaga się również pomocy osobom starszym, dzieciom, osobom niepełnosprawnym, a zatem czynności opiekuńczo-usługowych, które są niejako wpisane w rolę płci.
Problem pojawia się w momencie, kiedy kobiety stają się wykorzystywane przez innych i tak bardzo często dzieje się w miejscu pracy. Z reguły trudniej im zdobyć pracę, gdyż często mają zobowiązania rodzinne, dzieci, a zatem mogą się okazać mniej wydajnym pracownikiem w oczach pracodawcy. Dlatego też kobieta, aby zdobyć pracę jest w stanie zaakceptować gorsze warunki oraz wynagrodzenie.
Zobacz też : Lęk przed zmianami
Kiedy jest już zatrudniona i chce tę pracę utrzymać, jest skłonna do wykonywania znacznie większej ilości obowiązków niż jest to przewidziane w jej zakresie. Chętnie zgadza się na pracę po godzinach czy w dni wolne, aby pokazać, że jest wydajnym i elastycznym pracownikiem. Niestety bardzo często kończy się to wewnętrznym konfliktem, ponieważ z jednej strony kobieta chce się wywiązać jak najlepiej ze swojej pracy, natomiast z drugiej robi to kosztem swojej rodziny i życia prywatnego.
Warto być asertywną
Zrozumienie asertywności i próba wprowadzania jej w życie przynosi wiele korzyści. Przede wszystkim daje szansę na to, aby nie być wykorzystywaną. Warto zatem, zanim zgodzimy się na coś bezrefleksyjnie, pomyśleć, czy nie będzie to kolidowało z moimi innymi planami. Jeśli tak jest, to należy o tym otwarcie powiedzieć. Przełożony nie będzie zły, kiedy powiemy, że mamy już inne zajęcia i nie jesteśmy w stanie pomóc.
Zobacz też : Oczekiwania społeczne wobec kobiet
Asertywność to również konstruktywne przyjmowanie krytyki i pochwał.
Jeśli uznamy, że ocena naszej osoby czy wykonywanych obowiązków nie jest sprawiedliwa, to warto doprecyzować, co robimy źle, dlaczego dokładnie przełożony tak uważa. Jeżeli natomiast szef nas chwali, to nie starajmy się reagować przesadną skromnością, natomiast powiedzmy, że cieszymy się, że docenił nasz wysiłek i zaangażowanie.
Asertywność wiąże się z adekwatnym obrazem siebie, poczuciem własnej wartości. Pozwala na obronę i wyznaczanie swoich grani, przy jednoczesnym szacunku granic innych osób.
Im szybciej zrozumiemy, ze ten styl zachowania pozwoli na poprawienie naszych relacji i życie zgodnie z własnymi odczuciami, tym łatwiej te relacje będzie można budować. Dlatego tak ważne jest, aby te umiejętności stosować w praktyce każdego dnia, wówczas szybciej stanie się to naturalny sposób komunikacji.
Zobacz też : Wampiry emocjonalne w najbliższym otoczeniu
