Peru to kraj o niezwykle bogatej historii, która sięga zamierzchłych czasów, kiedy to mieszkańcami lądów obu Ameryk byli Indianie. Kilka wieków później na terenach tych powstało państwo Inków. W licznych źródłach odnaleźć można informacje na temat perfekcyjnej administracji, przemyślanej pod każdym względem architektury, świetnym systemie prawnym jaki stworzyli Inkowie oraz prężnie rozwijającej się gospodarce. Jednak o samych początkach oraz pierwotnym procesie urbanizacji wiemy stosunkowo niewiele, gdyż wiedza na ten temat ginie w mrokach tajemniczej historii. Mimo to nadzieja, że ktoś kiedyś znajdzie rozwiązania licznych sekretów powinna trwać cały czas.
Geniusz inkaskiej kultury
Do skarbów materialnej kultury Inków niewątpliwie można zaliczyć zachowane do dziś, monumentalne, kamienne budowle, które zostały wzniesione bez użycia jakiejkolwiek zaprawy murarskiej. Wśród nich znajdują się ruiny pałaców królewskich, twierdzy Sacsahuamán, a także zespoły architektoniczne m.in. Machu Picchu. Geniusz tych fenomenalnych konstrukcji polega właśnie na tym, że udało im się przetrwać tysiące lat.Machu Picchu, (co w języku keczua oznacza stary szczyt), jest najlepiej zachowanym miastem Inków. Miejsce to usytuowane jest w południowym Peru w Andach Peruwiańskich na wysokości 2090 –2400 m.n.p.m. Jego historia sięga XV wieku. Niezwykłość Machu Picchu polega na tym, iż powstałe budowle zostały zbudowane z jasnego granitu i w unikalny sposób harmonizują z istniejącą rzeźbą terenu, zapierając tym samym dech w piersiach.
Państwo Inków istniało sto lat. W XVI wieku imperium to zaczęło być podbijane przez hiszpańskich najeźdźców, pod dowództwem konkwistadora Francisco Pizzaro. Potęga jaką reprezentowali Inkowie nie zdołała odeprzeć ataków zbrojnych napastników. Te pamiętne wydarzenia zapisane na kartach historii spowodowały, że obecnie na mapie Ameryki Południowej znajduje się Peru. Państwo to cechuje ogromna różnorodność. Przejawia się ona przede wszystkim w niezwykłym położeniu geograficznym, które powoduje, że Peru zachwyca bogactwem dziedzictwa etnicznego, kuchni, muzyki oraz folkloru.
Jezioro Titicaca
"Jedyne miejsce na ziemi, gdzie możesz jednocześnie dostać choroby morskiej i wysokościowej" – to jedna z wielu ciekawostek serwowanych przez przewodników, którzy prowadzą turystów krętymi ścieżkami wokół peruwiańskiego jeziora Titicaca. Słowa poparte są twardymi danymi – Titicaca to najwyżej położone jezioro żeglowne dla dużych statków i zarazem największe wysokogórskie na Ziemi. Jego nazwa oznacza w wolnym tłumaczeniu pumę polującą na królika. Znajduje się na wysokości 3812 m n.p.m., a przeciętna głębokość wynosi od 140 do 180 m. Jezioro jest długie na ponad 190 km i szerokie na 80 km. Składa się z dwóch części (Lago Huinaymarca i Lago Chucuito) połączonych cieśniną Tiquina. Do Titicaca wpływa ponad 25 rzek, wypływa zaś tylko jedna.Po boliwijskiej stronie znajduje się Wyspa Słońca. Legenda głosi, że właśnie w tym miejscu narodził się biały bóg Wirakocza oraz pierwsi Inkowie. Wielką ciekawostką turystyczną są lokalne mniejszości zamieszkujące niewielkie wyspy rozrzucone po jeziorze. Przykładowo, rdzenni mieszkańcy Taquile do dziś kultywują tradycje związane z zawieraniem małżeństw. Wśród niecodziennych zwyczajów tubylców wymienić można m.in. obrzucanie kamieniami wybranki serca czy nakaz, by żona chodziła przynajmniej 2 metry za swoim mężem. Przewodnicy opowiadając tę historię zawsze lekko się uśmiechają "niegdyś były to 3 metry, ale wiecie – upadek obyczajów...".
fot. Fotolia
