Talent?
Przede wszystkim musisz mieć plastyczną wyobraźnię i kreatywne podejście. Ponadto w zawodzie projektanta ważna jest wrażliwość na kolor, światło i urodę. Powinien on nabyć wiedzę z zakresu projektowania, rysunku, malarstwa i krawiectwa. Nie musi umieć szyć, ale musi znać ograniczenia poszczególnych tkanin. Niezbędne są umiejętności dostosowania się do wymagań zatrudniającej firmy, znajomość języków obcych, analizowania i obserwacji rynku oraz otwartość na zmiany.
Zobacz także: Kostium plażowy od rana do wieczora?
Kandydat na projektanta mody powinien zdawać sobie sprawę, że niezbędna jest wiedza z marketingu oraz podporządkowanie się zasadom rynku. Ponadto powinien być wszechstronnie wykształcony, zagadnienia z socjologii, psychologii i historii kultury nie powinny być mu obce.
Zobacz także: Kiedyś błędy, teraz trendy!
Gdzie się uczyć?
Można wybierać z wielu policealnych szkół lub techników krawieckich ze specjalnością projektowania. Tam, można nauczyć się projektowania na podstawowym poziomie. By osiągnąć poziom możliwie najwyższy w Polsce, warto studiować na ASP na Wydziale Tkaniny i Ubioru lub w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi.
Jest w Polsce również całe mnóstwo szkół prywatnych, m.in. Międzynarodowa Szkoła Kostiumografii i Projektowania Ubioru w Warszawie czy Polsko-Włoska Szkoła Designu i Managementu VIAMODA.
Zagranica oferuje bardzo dużo możliwości, by nauczyć się projektować. Od wakacyjnych kursów po włoskie i francuskie uczelnie, ofertę dla studentów z zagranicy ma Fashion Academy Milan, Institutio di Moda Burgo proponuje wakacyjny kurs „Letnia Szkoła Fashion” obejmujący 50-100 godzin, a francuska ESMOD Internatiolnal Fashion University Group oferuje zarówno wakacyjne kursy, jak i 3-letnie studia w zakresie projektowania mody.
Jak się dostać?
Egzaminy na studia projektowania są podobne do egzaminów na malarstwo. Różnią się w zależności od specjalności. Np. osoba wybierająca się na specjalność: projektowanie tkaniny, będzie musiała dostarczyć 5 prac malarskich, 10 rysunków i około 5 o charakterze zbieżnym z kierunkiem wykonanych w domu, ponadto, zdać egzamin praktyczny, na którym trzeba pokazać umiejętności malarskie i kompozycyjne. Po przejściu drugiego etapu, należy zdać egzamin ustny z: historii sztuki, wzornictwa, kultury i wiedzy o świecie współczesnym. Na wydział przyjmuje się zwykle do 170 osób.
Czego się tam nauczysz?
Program studiów jest zależny od specjalności, ale większość przedmiotów do II roku pozostaje podobna. W tym czasie trzeba zaliczyć szereg kierunków ogólnoplastycznych i specjalistycznych, m.in.: malarstwo, rysunek, rzeźba, kompozycja.
Na II roku zaczyna się kształcenie specjalistyczne – student musi wybrać dwie dowolne pracownie: malarskie, rysunkowe, rzeźbiarskie, pracownię fotografii i pracownię grafiki. Na Wydziale Tkaniny i Ubioru, studenci mają do wyboru specjalizacje, które mają za zadanie przygotowanie do pracy w dziedzinach projektowania ubioru, tkaniny, dziewiarstwa i druku na tkaninie. Bardzo ważnym elementem jest praca dyplomowa kończąca studia, to od jej wyniku zależy późniejsza kariera projektanta.
W programach studiów policealnych znajdują się zajęcia ogólnoplastyczne: rysunek, malarstwo, kompozycja oraz zajęcia ukierunkowane: projektowanie odzieży, podstawy projektowania biżuterii, nakryć głowy, obuwia, zajęcia z tkaniny oraz historia ubioru i historia sztuki.
Specjalności:
- projektowanie ubioru
- projektowanie bielizny,
- projektowanie tkanin
- projektowanie biżuterii,
- projektowanie obuwia.
Konkursy dla projektantów
Ważne dla młodego projektanta jest udzielanie się we wszelkich możliwych konkursach. Poprzez zdobycie nagrody może otworzyć się wiele wcześniej zamkniętych drzwi, a poprzez samo uczestnictwo, można skorzystać z fachowej oceny, by móc się rozwijać.
Gdzie do pracy?
Nie oszukujmy się, konkurencja na starcie jest spora i przetrwają tylko najwytrwalsi. Czasem będzie trzeba zrezygnować z projektowania wysokiego, a zająć się produkcją przemysłową. Trzeba przygotować się na sezonowość pracy i dochodów. Konieczna jest autoreklama i pokazywanie swoich projektów na wybiegu, żaden projektant, a tym bardziej ten początkujący nie może dać o sobie zapomnieć. Powinien już na początku zdobyć choć kilku fanów swoich projektów.
Niezwykle ważne są znajomości i „bywanie” na przyjęciach. Tu bardzo przydatna jest otwartość początkującego projektanta. Warto także rozsyłać swoje projekty do znanych domów mody, by pokazać swoje prace.
Jak zaczynali sławni projektanci?
Coco Chanel założyła swój sklep z kapeluszami i ubraniami dla pań. Wprowadziła sportowy styl do ubrań noszonych do pracy. Trudności zaopatrzeniowe spowodowane przez I wojnę światową, sprawiły, że zaprezentowała kolekcję kostiumów z tkaniny używanej do tamtej pory do produkcji bielizny. W 1919 założyła dom mody Chanel. Szybko zyskała popularność dzięki funkcjonalnym, prostym ubraniom, które zastąpiły suknie i gorsety.
Mając jedynie 17 lat, Yves Saint Laurent, wziął teczkę z rysunkami i pojechał do Paryża. Zgłosił projekt sukienki koktajlowej na konkurs frimy Woolmark i wygrał go. Wtedy to redaktor naczelna Vogue sprawiła, że młody Yves spotkał się z Christianem Diorem. Dior zafascynowany projektami Yvesa, zaproponował mu stanowisko głównego projektanta. Po śmierci Diora, stanął w 1957 roku na czele jego domu mody i uratował go od bankructwa. W latach 60’ otworzył dom mody sygnowany własnym nazwiskiem.
Ewa Minge studiowała kulturoznawstwo i historię sztuki. W wieku 27 lat zajęła się luksusowym wzornictwem przemysłowym. Dwa lata później została laureatką X edycji konkursu Srebrna Pętelka. Ma swoje salony w całej Polsce, swoje kolekcje sprzedaje również poza jej granicami. Od 1996 roku jej kolekcje były prezentowane na wybiegach Berlina, Moskwy, Wiednia, Barcelony, Madrytu, Genewy, Paryża, Rzymu i Montrealu.
