Jeśli tradycyjna tresura komendami "siad", "zostań", "do nogi" nie powoduje oczekiwanej reakcji, czas zmienić nastawienie i techniki nauki. Oto szybki poradnik jak wytresować opornego pupila.
Fot. acutezmedia.org
Błędy popełniane przy tresurze to przede wszystkim nieodpowiednie nastawienie do psa i jego nawyków. Negatywnie przesadna nachalność, wymuszanie czy dominujące przekupstwo nie zadziałają na dłuższą metę i nie staną się dla psa nawykami utrwalonymi. Dlatego tak bardzo ważne jest odpowiednie nastawienie i to od samego początku tresury. Unikniemy dzięki temu irytacji i braku wyników. Podpowiadamy jak w kilku krokach ułatwić sobie życie z czworonogiem.
Warto wiedzieć: Jak dbać o kondycję pupila?
Aby wpłynąć na zachowanie psa, należy w pierwszej kolejności zadbać o jego podstawowe potrzeby:
- Będą to ćwiczenia, które będą wykonywane w trakcie min. 2 regularnych spacerów dziennie, najlepiej z "przewodnikiem stada", ponieważ to właśnie on będzie promotorem psiego zachowania.
- Niezbędna będzie również dyscyplina, która pozwoli wyznaczyć i wyegzekwować konkretne granice oraz zasady.
- W trakcie tresury, nie wolno zapominać o uczuciach, pieszczotach, pochwałach i wygospodarowaniu dodatkowego czasu na zabawę będącą niezbędnym elementem szybkiej i efektywnej nauki naszego pupila.
Ważne, aby w jednym czasie nie atakować psa kilkoma bodźcami, a wiec nie krzyczeć lub nie przesadzać z nagrodami, ponieważ w ten sposób szybko straci zainteresowanie.
Podstawą udanej tresury jest zbudowanie z psem więzi. Pies powinien wiedzieć, kto przewodniczy w tym "stadzie", ale nie może czuć na sobie presji. Tresurę powinno się zacząć stosując zróżnicowane techniki komunikacyjne, bez przesyconej emocjonalności w głosie (ekscytacji, nerwowości czy piskliwości). Nasza władza nad psem powinna opierać się na spokojnym i asertywnym przywództwie. Tu ważny jest kontakt wzrokowy oraz mowa ciała. Pies musi poznać nasze zachowania, aby wiedział jak ma je prawidłowo odczytywać.
Pamiętajmy, że każdy trening z psem powinien być dla niego formą zabawy, która będzie go mobilizowała do kolejnych treningów.
W efektywnej nauce posłuszeństwa niezbędna będzie konsekwencja, przekazywanie zawsze tych samych sygnałów połączonych z mową ciała oraz formą pochwały (nagrody).
Jeśli powyższe elementy zostały spełnione i zwierzę przyzwyczaiło się do naszych reakcji i głosu, uzbrojeni w dużo cierpliwości i opanowania, możemy przejść do nauki konkretnych czynności:
Nauka chodzenia na smyczy
Fot. dogbone.com
Nauka chodzenia na smyczy powinna zacząć się od oswojenia psa z nowym przedmiotem na szyi np. w trakcie zabawy (pies powinien móc z nią swobodnie pobiegać). Treserzy polecają na początek nylonową smycz. Nie wkładajmy jej na siłę, przywołajmy psa lub zaczekajmy, aż sam podejdzie i skojarzy jej dobrowolne zakładanie ze spacerem. To nauczy go pewnego nawyku.
Na spacerze - aby pies nie wyrywał się do przodu, a szedł obok nas warto zastosować przedmiot zagradzający mu drogę, kiedy się rozpędzi np. laskę. Jeśli jego ekscytacja otoczeniem będzie tak silna, że będzie biegał dookoła zamiast iść prosto, można skusić go jakimś smakołykiem, aby moc na nowo określić trasę spaceru. Ważne, aby zachować spokój i mimo zachowania psa, powoli i stanowczo kontynuować spacer.
Nauka chodzenia przy nodze
Fot. dummies.com
Prawidłowa postawa spacerowa psa powinna wyglądać następująco: pies powinien iść po lewej stronie opiekuna oraz wykazywać nim zainteresowanie i "czekać na sygnał". W lewej ręce dobrze jest trzymać smakołyk, w prawej natomiast koniec smyczy. Następnie robimy krok naprzód, podsuwając psu pod nos przysmak i wydając polecenie „równaj” - pies, aby móc zjeść smakołyk powinien za nami podążyć.
Nauka komendy "leżeć"
Fot. commons.wikipedia.org
Na początek musimy skupić uwagę psa na sobie. Szczególnie ważne będą tutaj gesty, a więc upewnijmy się, że pies w trakcie wydawania komendy widzi nasze ręce, które pokażą, że ma się położyć. Prawdopodobnie będzie wymagało to wielokrotnego powtarzania komendy, ale taki trening, jednorazowo nie powinien trwać dłużej niż 5 minut, ponieważ pies (szczególnie szczeniak) będzie po tym czas już rozkojarzony. Możemy zastosować tę metodą trzymając w dłoni psi smakołyk, wówczas pies odruchowo będzie podążał za nim ucząc się prawidłowego odruchu. Nie zapominajmy o określonej przez nas komendzie, która będzie informowała psa o wykonywanej czynności.
