Jaka długość i rodzaj?
Zwykłe proste smycze skórzane lub taśmowe (parciane) o długości około 1,50 m są wygodne i proste w użyciu. Każdy pies powinien zaczynać naukę chodzenia na smyczy właśnie przy pomocy takiej smyczy.
Smycze „składane” (także skórzane lub taśmowe) czyli posiadające karabińczyki na obu końcach i kilka metalowych pierścieni rozmieszczonych w odstępach na smyczy mają zwykle około 2,50 m. Są niewygodne do nauki i szkolenia psa, mają jednak swoich zwolenników, ponieważ są dłuższe niż zwykła smycz.
Jeden karabińczyk przypina się do obroży psa, drugi można przypiąć do któregoś z pierścieni regulując w ten sposób długość smyczy. Można wydłużyć smycz całkowicie pozostawiając drugi karabińczyk nie przypięty do pierścieni, lub złożyć ją nawet na pół i spiąć – wówczas jest najkrótsza.
Smycze automatyczne zwykle pięcio- lub ośmiometrowe są świetne w warunkach miejskich, gdzie pies nie powinien biegać luzem. Dzięki tym smyczom możemy dać psu maksimum „kontrolowanej” swobody. Produkowane są w różnych wielkościach modelach, wzorach i kolorach.
Dopasowanie smyczy, czyli na co zwrócić uwagę
- Rozmiar smyczy- automatycznych zależy on od masy psa i jego siły – nie oszczędzajmy więc wybierając minimum konieczne. Jeśli nasz pies jest bardzo silny lepiej wybrać smycz z zapasem wytrzymałości, czyli taką która wytrzyma siłę nawet trochę cięższego psa niż nasz.
- Materiał, z którego zrobiona jest smycz- czy to skóra i czy dość mocna, czy taśma. Taśma to wytrzymały materiał, ale w przypadku smyczy taśmowej ważniejsze są karabińczyk i szycia łączące go ze smyczą. Smycze zrobione z drobnego łańcuszka są eleganckie, lecz dość ciężkie i w rezultacie mało wygodne, natomiast dość trwałe. Są także smycze w formie grubszych linek dla większych psów, powinny one być z dość miękkiego tworzywa.
Smycz powinna być wygodna zarówno dla nas i naszych rąk, jak i dla psa.
- Karabińczyk – musi być solidny, nie z delikatnej blachy, bo szybko pęknie. Kiepskiej jakości karabińczyki często rozpadają się szybko wskutek niewielkiego zużycia. Karabińczyk musi być po pierwsze wytrzymały, po drugie dopasowany wielkością do psa. Zbyt mały może nie wytrzymać siły szarpnięcia psa, zbyt duży i ciężki będzie dla psa niewygodny.
-Sposób połączenia smyczy z karabińczykiem – najlepszy sposób to mocne szycie, lub szycie z dodatkowym klejeniem. Coraz rzadziej używane są w tym celu metalowe nity, choć stosowane są nadal najczęściej w smyczach skórzanych.
Uważaj na bezpieczeństwo swoje i bliskich!
Większość smyczy automatycznych zrobiona jest głównie z cienkiej, mocnej linki, jeśli jednak mamy dzieci bezpieczniejszym wyborem będą nieco droższe smycze automatyczne, całe z taśmy.
Nauczmy też dzieci, że nie wolno łapać za linkę, czy taśmę – w tych smyczach do trzymania służy plastikowa rączka z możliwością zablokowania automatu na pożądanej długości smyczy. Smycze automatyczne wymagają ostrożności w użyciu. Nagle złapana palcami taśma, lub co gorsza linka, w chwili gdy pies szarpnie grozi bolesnymi poparzeniami skóry rąk i palców. Podobnie jeśli smycz oplącze czyjeś nogi.
Niewskazane jest używanie smyczy automatycznych dla psów ciągnących na smyczy. Jeśli nasz pies nie potrafi chodzić grzecznie na zwykłej smyczy, opanowanie go na tak długiej będzie jeszcze trudniejsze.
Dobra jakość odpowiednio dopasowanej smyczy to nasza wygoda i bezpieczeństwo naszego psa. Jeśli wybieramy smycz automatyczną, warto zdecydować się na dobrą sprawdzoną markę – takie smycze przy właściwym użytkowaniu są dość długowieczne.
Ponieważ „diabeł tkwi w szczegółach” – pamiętajmy by zawsze zwracać na nie uwagę.
Zobacz także: Jak wybrać odpowiednią obrożę dla naszego psa?