Dystans oznacza odległość, z jakiej pies wykonuje polecenia przewodnika, czas reakcji to czas ich wykonania, a czas trwania oznacza, jak długo pies jest w stanie utrzymać pozycję. Nie próbuj doskonalić kilku aspektów zachowań psa jednocześnie. Na przykład, jeśli chcesz nauczyć psa machać łapą z pewnej odległości, nie
powinieneś wymagać od niego, aby machał nią dłużej, niż robi to w normalnych okolicznościach ( to tzw. wytrwanie w danej pozycji). Natomiast jeśli starasz
się doskonalić czas wykonywania danej sztuczki, nie skupiaj się na ćwiczeniu jej na odległość. Dzięki oddzieleniu od siebie poszczególnych aspektów ułatwisz psu opanowanie danej sztuczki w krótszym czasie.
Prawdą jest, że sukces szkolenia zależy od tego, na co będziesz zwracać uwagę. Nastaw się na sukces, ogranicz psu pole manewru, wzmacniaj pozytywne zachowania, a wkrótce Twój pupil stanie się doskonale ułożonym psem, którego wszyscy polubią.
Odległość
Aby zwiększyć odległość, w jakiej ćwiczysz z psem, musisz obniżyć standardy dla wszystkich aspektów wykonywanych ćwiczeń z wyjątkiem wykonywania komendy na odległość. Odległość ta będzie się stopniowo zwiększać, nawet jeśli pies wykonuje całe ćwiczenie niedbale. Należy zacząć od egzekwowania polecenia z małej odległości, którą stopniowo zwiększamy. Jeśli pies zacznie się mylić, odległość jest za duża. W takiej sytuacji należy skrócić dystans i zacząć na nowo ćwiczenia z odległości, w jakiej pies nie popełniał błędów. Wskazane jest także zwolnienie tempa nauki.
Jeśli pies opanuje wykonywanie komendy z określonej odległości, należy ją stopniowo zwiększać i ćwiczyć tak długo, aż pies wykona zadanie poprawnie. Nie powinieneś przejmować się, jeśli zaraz zapomni, co ma robić, i zaprzestanie wykonywania poleceń. Wtedy trzeba zacząć naukę od nowa — z pewnością pies znacznie szybciej i lepiej opanuje tę sztuczkę.
Szybkość wykonania sztuczki
Szybkość wykonania sztuczki to okres, jaki mija od wydania polecenia do rozpoczęcia wykonywania go przez psa. Aby przyspieszyć czas reakcji na komendę, musisz ustalić, w jakim czasie Twój czworonogi przyjaciel ma wykonać sztuczkę, i nagradzać go pod warunkiem, że zmieści się w wyznaczonym czasie. Wszystkie inne wykonania powinieneś ignorować. Większość psów szybko orientuje się, że muszą zwiększyć tempo pracy. Nie zapominaj, że jeśli pracujesz nad czasem reakcji, musisz obniżyć standardy dla innych aspektów wykonania zadania.
Utrzymanie pozycji
Ten aspekt również wiąże się z czasem, a ściślej rzecz biorąc, z okresem, przez jaki pies musi wytrwać w danej pozycji do momentu podania mu nagrody, na przykład
z uniesioną łapą przy wykonywaniu polecenia „pomachaj łapą”. Można nauczyć psa utrzymywania pozycji przez opóźnianie momentu kliknięcia i nagrodzenie go dopiero wtedy, gdy udało mu się utrzymać pozycję dłużej. Jeśli starasz się przedłużyć czas, jaki pies ma wytrwać w danej pozycji, musisz to robić powoli, aby nie doszło do całkowitego regresu. Jeśli narzucisz zbyt duże tempo, a pies przestanie wykonywać polecenia, musisz zacząć wszystko od początku. Wkrótce okaże się, że dzięki Twojej elastyczności pies poczyni ogromne postępy w stosunkowo krótkim czasie.
Co zrobić, jeśli pies odmawia wykonania polecenia, które z pewnością zna?
Jeśli pies nie reaguje na komendę, którą już zna, należy ponownie pokazać mu ręką lub przy użyciu nagrody, co chcemy wyegzekwować. Powtarzamy ćwiczenie sześć razy z naprowadzaniem i próbujemy ponownie wyegzekwować komendę bez naprowadzania. Przyczyną, dla której psy nie reagują na wydawane im polecenia, może być rozproszona w nowym środowisku uwaga.
Opisane powyżej metody uczenia psa sztuczek gwarantują dobrą zabawę podczas nauki. Zanim zaczniesz szkolić swojego psa, skoncentruj się na tym, by za pomocą powszechnie stosowanych metod opanował podstawy posłuszeństwa. Im więcej możliwości wyboru, tym większą frajdę czerpie ze szkolenia Twój pies i Ty, a także atrakcyjniejsza zabawa płynąca z nauki dla Twego czworonoga.
Artykuł jest fragmentem książki: Tresura psów, Gerilyn J. Bielakiewicz, wyd. Helion
