Jedną z takich chorób jest toczeń rumieniowaty ogniskowy. Choroba ta zwykle nie daje objawów ogólnych, lecz ogranicza się do skóry pyska, która jest zaczerwieniona i się łuszczy. W czasie lata objawy nasilają się. Następuje wtedy odbarwienie lusterka nosowego, które pęka i pokrywa się strupkami. Szczególnie podatne na toczeń są collie. Kolejną chorobą jest zespół Voght-Koyanagi-Harada. Cechuje się on odbarwieniem skóry i sierści oraz zapaleniem błony naczyniowej gałki ocznej. W skrajnych przypadkach to ostatnie może prowadzić do ślepoty. Zespół VKH najczęściej występuje u psów rasy akita inu, ale spotyka się go też u goldenów, seterów, samojedów, bernardynów oraz szetlandów. Istnieje również zespół eozynofilowy, który jest zlepkiem kilku jednostek chorobowych. Na zespół eozynofilowy składa się tarczka eozynofilowa (skóra brzucha i ud pokrywa się żółto-pomarańczowymi zmianami), ziarniniak eozynofilowy (w jamie ustnej i na tylnych łapach powstają guzki i wrzody) i wrzód eozynofilowy (skóra w miejscu zmiany - najczęściej na górnej wardze - jest wybrzuszona, zaczerwieniona i wilgotna).
Zobacz również: Jak ważna jest pielęgnacja psa?
Jeśli pies cierpi na którąś z chorób autoagresyjnych, może pojawić się nużliwość mięśni. Przypadłość ta pojawia się zwłaszcza u spanieli, foksterierów czy Jack Russell terrierów. Głównym objawem jest przede wszystkim ogólne osłabienie zwierzęcia, szybkie męczenie się, chwiejny chód, słabość tylnych kończyn czy ulewanie pokarmu zaraz po zjedzeniu. Na szczęście objawy tej choroby są bardzo wyraźne i można w porę zareagować. Istnieje również eozynofilowe zapalenie mięśni, które zdarza się najczęściej u owczarków niemieckich, rottweilerów i dobermanów. Przypadłość ta charakteryzuje się zapaleniem mięśni żwaczowych, co sprawia, że pies nie może zamknąć lub otworzyć pyska.
Powyższe schorzenia rozpoznaje się na podstawie wywiadu z właścicielem zwierzęcia, (dlatego też obserwacja pupila i jego zachowań jest tak ważna), badań klinicznych, badań krwi i testów alergicznych. Najważniejsze są jednak badania histopatologiczne. Należy pamiętać, że leczenie trwa długo, a często wymaga podawania leków do końca życia.
Zobacz również: Jak utrzymać psa w dobrej formie do starości?
