Dlaczego błonnik jest potrzebny?
W pożywieniu występują dwa rodzaje węglowodanów: ulegające i nieulegające trawieniu. Te ulegające trawieniu to skrobia i cukier, które dostarczają kalorii. Te nieulegające trawieniu to po prostu dietetyczny błonnik. Jego znaczna część nie jest przez ludzi rozbijana na mniejsze cząsteczki, czy też trawiona, więc nie dostarcza kalorii.
Większość ludzi przejmuje się węglowodanami ulegającymi trawieniu, czyli zawartymi w naszym pożywieniu skrobiami i cukrem. To właśnie te węglowodany nasze ciało zamienia w tłuszcz i upycha w komórkach tłuszczowych. To właśnie te węglowodany, gdy spożywa się je w nadmiarze, powodują wiele problemów zdrowotnych, takich jak insulinooporność, otyłość i cukrzyca. I to właśnie tych węglowodanów starają się unikać ludzie będący na diecie niskowęglowodanowej.
Węglowodany nieulegające trawieniu, z drugiej strony, przechodzą przez cały układ pokarmowy, nie będąc rozkładanymi ani wchłanianymi i opuszczają organizm w formie praktycznie niezmienionej. W przeciwieństwie do cukru czy skrobi, nie tylko nie powodują problemów zdrowotnych, ale wręcz sprzyjają zdrowiu. Większość ludzi jednakże nie spożywa wystarczającej ilości błonnika, choć dietetycy do tego nawołują. Najłatwiejszym sposobem na zwiększenie ilości spożywanego błonnika jest zjadanie pokarmów naturalnie bogatych w błonnik, takich jak zboża z pełnego przemiału, warzywa i owoce.
Pełne ziarna, na przykład pszenicy albo żyta, stanowią jedno z najbogatszych źródeł błonnika – zawierają go więcej niż warzywa czy owoce. Jednakże w przypadku diety osób cierpiących na nietolerancję glutenu w ogóle nie wchodzą w grę.
Zobacz także: Dlaczego warto jeść błonnik?
Kokos dobrym źródłem błonnika
Kokos jest orzechem naturalnie ubogim w węglowodany, za to bogatym w błonnik, więc idealnie pasuje do diet niskowęglowodanowych. Jedna szklanka startego świeżego kokosa (80 gramów) zawiera zaledwie 3 gramy węglowodanów ulegających trawieniu i 9 gramów błonnika. Pozostałe 68 gramów to głównie woda, tłuszcz i białko. Chociaż kawałki świeżego kokosa mogą wydawać się słodkie, to ilość zawartych w nich węglowodanów ulegających trawieniu jest niższa, a błonnika wyższa niż w przypadku większości owoców i warzyw. Kokos zawiera trzy razy więcej błonnika niż węglowodanów ulegających trawieniu. Dla porównania weźmy fasolę szparagową – taka sama jej ilość zawiera 7 gramów węglowodanów ulegających trawieniu i tylko 3 gramy błonnika. Jedna marchewka zawiera 8 gramów węglowodanów ulegających trawieniu i jedynie 4 gramy błonnika.
Potrawy roślinne zawierają zarówno węglowodany ulegające, jak i nieulegające trawieniu. Spośród wszystkich roślin jadalnych, to właśnie kokos ma jeden z najwyższych udziałów procentowych błonnika – aż siedemdziesiąt pięć procent wszystkich węglowodanów zawartych w kokosie, to te nieulegające trawieniu. Dla porównania, błonnik stanowi jedynie 30% węglowodanów zawartych w fasoli szparagowej, 18% węglowodanów zawartych w kukurydzy i zaledwie 9% w bananach.
Niektóre potrawy zawierają większą ilość całkowitą błonnika niż kokos, ale jednocześnie mają więcej węglowodanów ulegających trawieniu. Przez to są wyłączone z większości diet niskowęglowodanowych, mimo że zawierają dużo błonnika. Świetnym źródłem błonnika są na przykład rośliny strączkowe, jednak są one również pełne węglowodanów ulegających trawieniu. Chociażby czarna fasola – jej szklanka zawiera 15 gramów błonnika i 26 gramów węglowodanów ulegających trawieniu. Oznacza to, że udział procentowy błonnika wynosi zaledwie 37%. Porównajmy to z 75% błonnika w kokosie. Dla tych, którzy starają się ograniczyć ilość spożywanych węglowodanów, kokos jest dużo lepszym źródłem błonnika, gdyż nie ma tej dodatkowej ilości skrobi ani cukru.
Tak jak cały kokos, mąka kokosowa jest bogata w błonnik, a uboga w węglowodany ulegające trawieniu. Jest produkowana z drobno zmielonego, wysuszonego i odtłuszczonego kokosa. Ma zdecydowanie więcej błonnika niż jakakolwiek inna mąka.
Fragment książki Cud mąki kokosowej. Zdrowa alternatywa dla pszenicy. Wydawnictwo Studio Astropsychologii. Tytuł, lid i niektóre śródtytuły pochodzą od redakcji. Publikacja za zgodą wydawcy.
