Granatowiec zalicza się do grupy drzew owocowych udomowionych w Starym Świecie w zamierzchłej przeszłości, najprawdopodobniej przed 5 tysiącami lat na terenie Mezopotamii. Jest on rośliną mało wymagającą i zadowala się ubogimi i suchymi glebami. Znaczenie użytkowe granatu jest szerokie. Przede wszystkim dostarcza on jadalnych owoców, z których uzyskuje się smaczny i gaszący pragnienie sok.
Najcenniejszą jednak właściwością leczniczą granatu jest silne działanie przeciwrobaczne odwarów z kory. Znajdujące się w niej alkaloidy - peletieryna i izopeletieryna - paraliżują tasiemca. Oprócz kory podobnie działanie wykazują (tylko o wiele słabsze) również odwary z owoców i napary z kwiatów. Te ostatnie można również z dobrym skutkiem stosować do leczenia biegunek, zaś ze świeżych płatków kwiatowych sporządza się okłady na miejsca stłuczone i spuchnięte.
Jedzenie świeżych owoców granatu zalecane jest w przeziębieniach, jako środek przeciwgorączkowy.
Niezwykle dekoracyjne są kwiaty tej rośliny. Wyrastają one zazwyczaj na szczytach gałązek - ich piękna, jaskrawoczerwona barwa wspaniale wygląda na tle żywo zielonych liści.
mwmedia