Przysłowia polskie - część 4

Przysłowia polskie - część 4
/ 18.01.2010 15:00
Przysłowia polskie - część 4

Zobacz przysłowia polskie - część 3

U kobiety włosy długie, rozum krótki.

Pasuje jak wół do karety.

Starego wróbla na plewy nie złapiesz.

Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje.

Komu miła choroba, temu nie wołaj doktora.

Kto wysoko lata, tan nisko upada.

Kto ognia bliżej, bardziej gore.

Po ogniu i popiół pozbieraj.

Natura wilka do lasu ciągnie.

Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie.

Człowiek człowiekowi Bogiem, człowiek człowiekowi wilkiem.

Człowiek wszystko przeżyje, tylko śmierci nie przeżyje.

Ryba i człowiek psują się od głowy.

Gdy się wilk starzeje skubie go i wrona.

Każdy ma swoje przywary.

Poznać łatwo w starości, jaki kto był w młodości.

Stara przypowieść, iż stary od rady, młody od zwady.

W starym piecu diabeł pali.

Dobrym sprzyjaj, a złych mijaj.

Czym chata bogata, tym rada.

Gość i ryba trzeciego dnia cuchnie.

Z każdym grzecznie, z niskim serdecznie.

Honory często zmieniają humory.

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

Pokorne cielę dwie matki ssie.

Ręka rękę umywa, noga nogę wspiera.

Dla świętej zgody nabrał w gębę wody.

I na słońcu są plamy.

Ukłon niski fałszu bliski.

Głupia to owca, która wilkowi wierzy.

Stary but i stary przyjaciel są najmilsi.

Zobacz przysłowia polskie - część 5

Redakcja poleca

REKLAMA