Wczesne lata szkolne
W tym wieku dziecko ma zaburzone poczucie czasu. Każdy problem jaki mu się przytrafia rozrasta się do wielkich rozmiarów i tak samo silnie odczuwa emocje rodzące się razem z problemem. Poczucie smutku, odrzucenia i winy, popadanie w konflikty z najbliższymi, lęk przed utratą rodziców towarzyszą nieustannie, więc stają się codziennością małych dzieci. U dzieci w tym wieku każde przeżycie zostawia po sobie ślady, które mogą ujawnić się dopiero w dorosłym życiu. Wszystkie silne przeżycia wpływają na kształtowanie osobowości, a życie w ciągłym stresie z wieku wczesnoszkolnym prowadzi nieuchronnie do gwałtownego obniżenia wyników w szkole i motywacji do nauki. To z kolei wiąże się z cierpieniem i innymi przykrymi konsekwencjami, nad którymi dziecko zazwyczaj nie panuje, a mimo to czuje się za nie odpowiedzialne.
Polecamy: Dziecko po rozwodzie - jak je wspierać?
Późniejsze lata szkolne
Dzieci w tym wieku bardzo często oczekują od rodziców stabilności. Ich zachowanie wówczas przeplatane jest silnym lękiem oraz gniewem na rodziców. Wszystko to spowodowane jest poczuciem całkowitej bezsilności i osamotnienia, jakie muszą znosić. Dzieci w tym wieku potrzebują zwiększonej uwagi rodziców w sytuacji normalnej, a tym bardziej przy rozwodzie.
Podczas rozwodu dzieci często się gubią w sytuacji. Nie potrafią ustosunkować się i zdystansować do tego, co się dzieje. Współczują i cierpią razem z tatą i mamą. W tej sytuacji największą krzywdą jaką rodzice mogą zadać swoim dzieciom jest próba nastawienia ich negatywnie do drugiego rodzica.
Jeśli planujesz rozwód, pomyśl o swoich dzieciach. Najlepiej, gdyby miał je na oku psycholog.
Zobacz także: Z dzieckiem u psychologa. Jak wygląda wizyta?
